Esas No: 2021/28845
Karar No: 2022/3613
Karar Tarihi: 07.02.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/28845 Esas 2022/3613 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir kişinin tehdit ve hakaret suçlarından mahkum olduğu belirtilmiştir. Temyiz süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre sanığın cezaevinde olduğu dönemde bu kararı temyiz edebileceği belirtilmediğinden, sanığın temyiz istemi kabul edilmiştir. Hakaret suçundan verilen cezanın kesin nitelikte olduğu ve sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak tehdit suçuna ilişkin temyiz incelemesi yapılmış ve yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve yeniden değerlendirme yapılması için dosya esas/hüküm mahkemesine gönderilmiştir.
5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, CMUK'nın 317. maddesi, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi, TCK'nın 106/1. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri, 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesi, ve CMK'nın 251 vd. maddeleri kararda yer almaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre, hükümlerin tefhim edildiği tarihte cezaevinde bulunan sanığa CMK'nın 263. maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi karşısında, sanığın temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek, dosya görüşüldü:
1-Hakaret suçundan sanığa doğrudan tayin olunan adli para cezasının miktarına göre, hükmün 5320 sayılı yasaya 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle eklenen geçici 2. madde uyarınca, kesin nitelikte olduğu anlaşıldığından, sanığın temyiz isteminin sonuçta tebliğnameye uygun olarak 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Tehdit suçundan verilen hükme yönelik temyizin incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
a)- 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda yeniden değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b)-17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK' ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan "hükme bağlanmış" ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında; temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasa' nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 7 ve CMK'nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz istemi yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye aykırı olarak, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 07/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
