22. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/3990 Karar No: 2014/2501
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/3990 Esas 2014/2501 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2014/3990 E. , 2014/2501 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara 19. İş Mahkemesi TARİHİ : 20/12/2013 NUMARASI : 2013/747-2013/747
Davacı sendika vekili, davalıların sendikayı zarara uğrattıklarını ileri sürerek ıslah edilen miktar olan 11.825.471,35 TL"nin tahsiline karar verilmesini ve ayrıca davalıların malvarlığına da tedbir konulmasını talep etmiştir. Mahkemece, tedbir talebi kabul edilerek, 21.05.2013 tarihli tensip zaptı ile dava değerinin %15"i oranında teminat karşılığında davalılara ait malvarlığı değerlerine ihtiyati tedbir konulmasına karar verilmiştir. Davalı M.. Y.. vekili, 20.01.2014 tarihli oturumda, müvekkilinin malvarlığı üzerine konulan ihtiyati tedbirin kaldırılmasını talep etmiş, mahkemece, aynı tarihli oturumda talep, bireysel emeklilik hesapları dışında kalan kısım yönünden reddedilmiştir. Davalı M...N..i vekili tarafından, 27.01.2014 tarihli dilekçe ile ihtiyati tedbirin kaldırılması gerektiği gerekçesiyle mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Uyuşmazlık, ihtiyati tedbirin kaldırılmasına ilişkin talebin reddi yönündeki karara karşı kanun yolunun açık olup olmadığı noktasındadır. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu" nun 394. maddesinin birinci fıkrasında, karşı taraf dinlenilmeden verilen ihtiyati tedbir kararlarına itiraz edilebileceği belirtilmiş, üçüncü ve dördüncü fıkrada itirazın süresi ve usulü gösterilmiştir. Aynı maddenin son fıkrasında da, itiraz hakkında verilen karara karşı, kanun yoluna başvurulabileceği ifade edilmiştir. İhtiyati tedbirin kaldırılması hususu ise 6100 sayılı Kanun"un 395 ve 396. maddelerinde düzenlenmiştir. Her iki maddenin son fıkrasında da, itiraza ilişkin 394. maddenin üçüncü ve dördüncü fıkrasının kıyas yoluyla uygulanacağı ifade edilmiş, kanun yoluna ilişkin fıkraya atıf yapılmamıştır. Şu halde, ihtiyati tedbirin kaldırılması talebi üzerine verilecek kararlara karşı, mahkemeye itiraz yolunun açık olduğu, ancak kanun yoluna başvurulamayacağı anlaşılmaktadır. Açıklanan gerekçelerle, temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: 6100 sayılı Kanun"un 396. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE, nispi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.