Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/3169 Esas 2022/4027 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 6. Hukuk Dairesi

İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 7. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı şirkete ait işyerinde 01.11.2003-28.02.2017 tarihleri arasında 5953 sayılı Basın İş Kanununa tabi şekilde haber muhabiri zaman zaman da haber müdürü olarak çalıştığını, olumsuz çalışma koşulları ve ücretlerinin gerektiği gibi ödenmemesi nedeni ile iş sözleşmesini haklı olarak fesih ettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacakları ile bu alacakların %5 fazlası, ikramiye alacağı ve geç ödenme nedeniyle ücretlerin %5 fazlasının tahsilini, istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, zamanaşımı def’ini öne sürerek, davacının Basın İş Kanununa tabi olup bu Kanunda ücret ödenmeme nedeniyle haklı fesih imkanı olmadığını, sözleşmeye göre aylık ücretin içinde fazla çalışma ücreti de olduğunu ayrıca bir fazla çalışma olduğunda karşılığının ödendiğini, ikramiye alacağına da hak kazanmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkeme Kararının Özeti:
Yerel Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin ücretlerin gerektiği gibi ödenmemesi üzerine davacı tarafça haklı olarak fesh edildiği buna göre davacının kıdem tazminatına hak kazandığı gibi fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti yanında bu alacakların %5 fazlası ile ikramiye alacağı da olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
İstinaf:
Karar, taraf vekillerince istinaf edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, özetle, davacı başvurusu yerinde görülmeyerek esastan red edilmiş, davalı yönünden ise, Anayasa Mahkemesi’nin Basın İş Kanunundaki fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarındaki %5 fazla istemlere yönelik hükmü iptal etmesi nedeniyle bu taleplerin reddi gerektiği yine taraflar arasındaki iş sözleşmesinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahiline ilişkin hüküm olup, Basın İş Kanununda günlük iş süresinin 8 saat olarak düzenlenip fazla mesainin günlük 3 saati geçemeyeceği öngörüldüğünden davacının da günlük 3 saati aşan fazla çalışması bulunmadığından fazla çalışma ücreti talebinin de reddi gerektiği gerekçesiyle, davalı başvurusu açıklanan nedenlerle kabul edilmiş, İlk Derece Mahkemesince verilen hüküm kaldırılarak davanın kısmen kabulüne karar verilip; kıdem tazminatı, ikramiye, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacakları hüküm altına alınıp diğer istemlerin reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Bölge Adliye Mahkemesi kararını taraflar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Davalı Tarafın Temyizi Yönünden Yapılan İnceleme Sonucunda:
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Dosya içeriğine göre, hüküm altına alınan ve davalı tarafça temyize konu edilen toplam miktar Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 78.630,00 TL kapsamında kaldığından davalının temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun'un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca REDDİNE, karar verildi.
2- Davacı Tarafın Temyizi Yönünden Yapılan İnceleme Sonucunda:
a-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, taraflar arasındaki sözleşmeye, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
b- Taraflar arasında, davacının fazla çalışma ücreti alacağı olup olmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacının davalı işyerinde 5953 sayılı Basın Mesleğinde Çalışanlarla Çalıştırılanlar Arasındaki Münasebetlerin Tanzimi Hakkındaki Kanun(Basın İş Kanunu)’a tabi olarak çalıştığı uyuşmazlık dışı olup anılan Kanun’un Ek 1. maddesinde günlük çalışma süresi 8 saat olarak düzenlenmiş ve devamında fazla mesainin günde 3 saati geçemeyeceği hüküm altına alınmıştır. 4857 sayılı İş Kanunu’nda yer alan yıllık 270 saatlik sınırlama Basın İş Kanunu’nda yer almamaktadır.
İlk Derece Mahkemesince hükme esas alınan bilirkişi raporunda, dosyadaki delillere göre davacının hesaplama dönemi itibariyle davalı işyerinde 08.00-20.00 saatleri arasında 1,5 saat ara dinlenme süresi ile çalıştığı ve günlük 8 saatlik iş süresini 2,5 saat aşarak fazla çalışma yaptığı kabul edildikten sonra taraflar arasındaki iş sözleşmesindeki hüküm nedeniyle yıllık 270 saat dışlanıp bakiye fazla çalışma süresi için alacak hesabı yapılmıştır.
Bölge Adliye Mahkemesince ise sözleşmedeki hükmün günlük 3 saatlik fazla çalışmayı kapsadığı ve davacının 3 saati aşan çalışması olmadığı gerekçesiyle, talebin reddine karar verilmiştir.
Basın İş Kanunu’ndaki günlük 3 saatten fazla mesai yapılamayacağı hükmü dikkate alındığında fazla çalışmanın ücrete dahil olduğuna ilişkin hüküm basın işçisi bakımından günlük 3 saatlik çalışmayı kapsar. Ancak bu hüküm nisbi emredici olup aksi işçi lehine düzenlenebilir. (Aynı yönde Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2019/9-8 E. 2021/1720 K. ve 21/12/2021 tarihli kararı )
Taraflar arasında imzalanan 01.07.2010 tarihli iş sözleşmesinde “... yıllık 270 saatlik fazla mesai ücreti aylık üretin içerisindedir.” hükmü bulunmakta olup, sözleşmede açıkça yıllık 270 saatlik fazla çalışma ücretinin aylık ücretin içinde olduğu düzenlenmiştir. Buna göre İlk Derece Mahkemesince yapıldığı gibi ispatlanan fazla çalışma süresinden yıllık 270 saat dışlanarak sonuca gidilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgililere iadesine, 28.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.