Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/3004 Esas 2022/4065 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının dava dışı Ak-Silen şirketinin sigortalısı olarak diğer davalı ... Belediyesi’nin bünyesinde zabıta personeli olarak 03.03.2006-31.08.2014 tarihleri arasında çalıştığını, davalı ... ile Ak-Silen şirketi arasında muvazaalı ilişki olduğunu, işçinin baştan beri Belediye çalışanı olduğunu, iş akdinin feshi sonrasında ... 3.İş Mahkemesinde 18.12.2014 tarih, 2014/696 esas, 2014/654 karar sayılı dava dosyası ile işe iade davası sonuçlandığını, Yargıtay onaması sonrasında 19.06.2015 tarihli yazı ile Belediyenin işe başvuru talebini reddettiğini, davacıya kıdem ve ihbar tazminatlarının ödenmediğini, davacının Belediyeye bağlı zabıta personeli ile aynı işi yapması nedeni ile çıplak maaş dışındaki yan ödemeler dahil aynı ücreti alması gerektiğini, işe iade başvurusu sonunda davacıya bir miktar boşta geçen süre ücreti ödendiğini, ödemenin fesih tarihindeki ücrete göre yapıldığını, oysa 2015 yılı Haziran ayı ücretine göre yapılması gerektiğini, ödemenin eksik olduğunu, işe başlatmama tazminatının da aynı şekilde hesap edilerek eksik ödendiğini iddia ederek; kıdem ve ihbar tazminatları, işe başlatmama tazminatı, ilave tediye, fark ücret, fark boşta geçen süre ücreti, yıllık ücretli izin, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile eşit davranma borcuna aykırılık tazminatı alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; belediyenin ihale makamı olduğunu, kurumun diğer davalı şirket ile hizmet alım sözleşmesi imzalandığını, idarenin davacının işvereni olmadığını, davacı ile ilgili herhangi bir sorumluluğu bulunmadığını, davacının zabıta memuru değil destek personeli olduğunu, davacının yaptığı işin geri hizmetlerin yürütülmesi ve emek yoğun işlerin hizmet alımı yoluyla gördürülmesi işi olduğunu, memur olmayan davacının özel mevzuata dayanılarak zabıta memurlarına yapılan ödemelerden yararlanmasının hukuken mümkün olmadığını, zabıta destek personeline fazla mesai ücreti ödemesi yapılamayacağının kanunda açıkça belirtildiğini, eşit davranma borcuna aykırılığın söz konusu olmadığını, davacıya hak ettiği ücretlerin ödendiğini, davacının herhangi bir işçilik alacağının kalmadığını, davacının alacak taleplerinin zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın taraflarca temyizi üzerine karar, Dairemizce özetle ve sonuç olarak; davalı ... ile dava dışı alt işveren şirket arasında muvaazanın varlığı sabit ise de, davacının zabıta memurunun aldığı ücreti alması mümkün olmadığından davacının belediye bünyesinde çalışan emsali işçi yoksa, davacının aldığı ücretten alacakların hesaplanması gerektiği, giydirilmiş ücrete ilave tediye tutarının eklenmesi ve davacının çektiği ihtarnamede istenen alacaklara temerrüt tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerektiği gerekçeleriyle bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılamada davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, taraflar arasındaki sözleşmeye, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davadan önce davacı tarafça çekilen ihtarname ile yıllık izin ücreti talep edildiğinden, bu alacak yönünden temerrüt tarihi olan 20.10.2014 tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerekirken, aksi şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozma sebebi ise de; belirtilen yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yıllık izin ücretine ilişkin 3 numaralı bendinin çıkartılarak yerine;
“3-1.239,18 TL brüt yıllık izin ücreti alacağının temerrüt tarihi olan 20.10.2014 tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, yasal kesintilerin infazda dikkate alınmasına” bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine, 28.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.