MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 12/08/2015 gününde verilen dilekçe ile haksız şikayet nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; talebin esastan reddine dair verilen 22/12/2016 günlü karara karşı davacı vekilinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; ... 9. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2015/260 esas 2016/339 sayılı kararı usul ve yasaya uygun olduğundan istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 03/05/2017 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş ve verilen kararda bir isabetsizlik görülmemiş olmasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, haksız şikayet nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesince davanın reddine dair verilen hüküm hakkında davacının başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesinde; istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı, davada kendisini bir vekil ile temsil ettirmemiştir. Vekili bulunmadığı halde; Mahkemece davalı lehine vekâlet ücreti takdir edilmesi doğru değildir. Ne var ki; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK"nın 370/2. maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılarak ilk derece mahkemesi kararının düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının HMK 373/1. maddesi gereğince KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesinin hüküm fıkrasının 3. bendinde yer alan “AAÜT’nin 10. maddesinin 3. fıkrası gereğince 1.800,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine.” cümlesinin çıkarılmasına, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle
reddi ile ilk derece mahkemesi kararının düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.