Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/2931 Esas 2022/4063 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle, davacının 01/11/2012 tarihinden itibaren davalı işyerinde güvenlik görevlisi olarak vardiyalı şekilde çalıştığını, davalının 2014 Mart ayında yeni bir hizmet sözleşmesi imzalatmak istediğini bu sözleşmeye göre maaşının düşürüldüğünü, vardiyaların 2 gece 2 gündüz 2 izin şeklinde dönüşümlü olarak 80.00-20.00/20.00-80.00 saatleri arasında olduğunu, davacının iş akdini 19.12.2014 tarihli noter ihtarnamesi ile haklı olarak sona erdirdiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, genel tatil, hafta tatili, fazla mesai, yıllık ücretli izin, asgari geçim indirimi ve ücret farkı alacaklarının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle, davacının 20.12.2014-23.12.2014 tarihleri arasında işe gelmediğini, kendisinden savunma talep edildiğini, iş akdini feshettiğine ilişkin beyanının 05.01.2015 tarihinde kendilerine ulaştığını, davacıya iş akdinin haklı nedenle feshedildiğine ilişkin ihtarname gönderildiğini, davacının taleplerinin gerçeği yansıtmadığını, yılda 270 saati geçen bir fazla mesaisinin olmadığını, taleplerin zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı vekili tarafından temyizi üzerine karar, Dairemizce özetle ve sonuç olarak; fazla mesai ücretinde hesap yöntemi, imzalı ve imzasız bordroların mahsup ve dışlama yönünden değerlendirilmesi, dosyada bulunan iki adet iş sözleşmesinden hangisine üstünlük tanınacağı ve dosyaya sunulan ödeme belgelerinin okunaklı suretleri temin edilerek ve davacının da beyanı alınarak bunların hükmedilen alacaklara etkisinin değerlendirilmesi, gerekçeleriyle bozulmuştur.

Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılamada davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, taraflar arasındaki sözleşmeye, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Somut uyuşmazlıkta; bozma sonrası mahkemece celbedilen davacıya ait 2015 yılı banka kayıtlarında 20.02.2015 tarihinde davacıya ödendiği sabit olan 480,00 TL izin ücretinin, her ne kadar mahkemece yıllık izin ücretinden mahsubu yapılmadan sonuca gidilmesi bozma sebebi ise de; davanın açıldığı tarih, yargılamanın geçirdiği safahat ve usul ekonomisi gözetildiğinde belirtilen yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yıllık izin ücretine dair paragrafının çıkartılarak yerine;
“78,75 TL net yıllık izin alacağının dava tarihinden itibaren yasal faiz oranı ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığına,” paragrafının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.