Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10266 Esas 2020/3668 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : Sanıklar hakkında ayrı ayrı; beraat

Taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatine ilişkin hükümler, sanıklar müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."nin özel muayenehanesinde diş hekimliği yaptığı, sanık ..."in Marmara Üniversitesi Diş hekimliği Fakültesinde doçent olarak görev yaptığı, katılanın olay tarihinde kanal tedavisi yaptırmak amacıyla diş hekimi sanık ..."ın muayenesine gittiği, sanık ..."ın katılana sol alt çenesinde sinirlere yakın ve çeneye gömülü şekilde yirmilik yaş dişinin bulunduğu, söz konusu dişin ters çıktığı ve ameliyat ile alınması gerektiğini söylemesi üzerine, sanık ..."ın yirmilik yaş dişinin yeri ve pozisyonu uyarınca operasyonun niteliğini de nazara alarak diğer sanık ..."dan yardım istediği ve sanık ..."a ait muayenehanede yirmilik yaş dişi operasyonunu gerçekleştirdiği, ancak katılanın operasyon sonrasında hatalı diş çekiminden dolayı yüzünde deformasyon olduğu iddiası ile sanıklar hakkında şikayetçi olması üzerine, taksirle yaralama suçu nedeniyle sanıklar hakkında dava açıldığı olayda; İstanbul Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesinde görevli öğretim üyelerinden oluşan bilirkişilerce tanzim edilen 11.01.2016 tarihli bilirkişi raporunda, sanıklar yönünden herhangi bir kusur değerlendirmesinin yapılmadığı, söz konusu tedavinin filiform drenaj yöntemiyle yapılması halinde kalıcı sonuç meydana gelmeyeceğinin ifade edildiği, ancak dosya kapsamında mevcut tanık beyanları, sanıkların savunmaları ve katılanın kabulüne göre, filiform direnaj yönteminin uygulanacağı gün katılanın randevuya gitmediğinin anlaşılması karşısında; katılanın sol alt çenesinde meydana gelen yaranın sanıkların tedavi süreci sonunda mı yoksa tedaviye devam edilmeyip plastik cerrah tarafından gerçekleştirilen operasyon sonucunda mı meydana geldiğinin saptanamadığından, mahkemece yüklenen suçun sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçesiyle, CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca ayrı ayrı beraat kararı verildiği, mahkemenin beraat kararlarına ilişkin kabul ve uygulaması yerinde görülmekle yapılan incelemede;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, sanıklar müdafinin, sanıkların CMK"nın 223/2-b uyarınca beraat etmeleri gerektiğine; katılan vekilinin eksik incelemeye, beraat kararlarının usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA, 17.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.