MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 27/03/2015 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 16/06/2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi bir kısım davalılar tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davacı, maliki olduğu Malatya İli, Hekimhan İlçesi, 5802 parsel sayılı taşınmazın genel yola çıkışı olmadığını belirterek aynı yer 5803, 5804, 5805 ve 6122 parsel sayılı taşınmazlardan geçit hakkı kurulmasını talep etmiştir.
Davalılar ..., ... ve ..., davacının yıllardır kullandığı bir yolun bulunduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile dava konusu Malatya İli, Hekimhan İlçesi, Güzelyurt Mahallesinde bulunan 6122, 5803, 5804 ve 5805 parsellerde kayıtlı taşınmazlar üzerinde 15.01.2016 tarihli fen bilirkişisi...tarafından düzenlenen rapor ve krokide en uygun güzergah olarak gösterilen 1 numaralı güzergahta belirtildiği üzere, aynı yer 6122 parsel aleyhine A harfi ile gösterilen 156,98 metrekare, aynı yer 5803 parsel aleyhine B harfi ile gösterilen 9,95 metrekare, aynı yer 5804 parsel aleyhine C harfi ile gösterilen 155,47 metrekare, aynı yer 5805 parsel aleyhine D harfi ile gösterilen 77,28 metrekare olmak üzere toplamda 399,68 metrekare yüzölçümlü 3 metre genişliğindeki alan üzerinde aynı yer 5802 parsel sayılı taşınmaz lehine geçit hakkı tesisine ve tapuya tesciline karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar ..., ... ve ... temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan deliller ve dosya içeriğine göre davalılar ..., ... ve ..."nin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Davalılar ..., ... ve ..."nin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Kurulan geçit hakkının Türk Medeni Kanununun 748/3 ve 1012. maddesi ile yeni Tapu Sicil Tüzüğünün “İrtifak hakları ve taşınmaz yükünün tescili” başlıklı 30. maddesi gereğince kütük sayfasında ayrılan özel sütununa tesciline karar verilmesi gerekirken, mahkemece dava konusu aleyhine geçit kurulan parseller yönünden geçit irtifakının özel sütununa tesciline karar verilmemesi doğru görülmemiş ise de; bu husus kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm fıkrasının HUMK’nun 438/7 maddesi gereğince aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 no"lu bentte açıklanan nedenlerle; davalılar ..., ... ve ..."nin temyiz itirazlarının reddine, 2 no"lu bentte açıklanan nedenlerle; temyiz itirazlarının kabulü ile; hüküm sonucunun 2. bendinde yer alan "tapuya tesciline” ibaresinin çıkarılarak yerine “Tapu Sicil Tüzüğünün 30. maddesi gereğince geçit hakkının aleyhine geçit hakkı tesis edilen 6122, 5803, 5804 ve 5805 sayılı parsellerin kütük sayfasında ayrılan özel sütununa tesciline karar verilmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle düzeltilmesine, hükmün DÜZELTİLMİŞ ve değiştirilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatıranlara iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 02.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.