Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50, 52, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın adli para cezasından ibaret olması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318. maddesi gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii ile katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Dosya içeriğine göre, olay gecesi sanığın sevk ve idaresindeki motosiklet ile, iki yönlü, virajlı, eğimli ve aydınlatması bulunan il yolunda seyri sırasında, sollama yasağını gösteren düz çizginin bulunduğu virajlı yol bölümünde karşı şeride geçerek, karşı yönden gelen ve 1.47 promil alkollü olduğu tespit edilen ölen idaresindeki motosiklet ile, ölenin şeridinde ve orta çizgiye 1 metre mesafede çarpışması sonrasında, sanık idaresindeki motosikletin sağa yönelen 23.4 metre sürtünme izleri ile durması şeklinde meydana gelen ve bir kişinin ölümü ile sonuçlanan olayda; hastaneye saat 04.12 de gelen sanıktan alınan kan numunesi üzerinde yapılan incelemede sanığın 0.77 promil alkollü olduğunun tespit edildiği, her ne kadar laboratuvar sonuç belgesinde numune alım saati belirtilmemiş ise de, sanığın hastaneye geldiği saat ile kaza saati arasında iki saatlik fark bulunduğu gözetildiğinde, sanığın kaza anında yaklaşık 1.07 promil alkollü olduğu anlaşıldığından, güvenli sürüş yeteneğini kaybettirecek derece alkollü şekilde araç kullanarak trafik kazasına sebebiyet veren sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması ve sanığın cezasından TCK"nın 22/3. maddesi gereğince arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi;
Kabule göre de;
2-Sanık hakkında TCK"nın 85/1. maddesi gereğince tayin edilen temel cezadan TCK"nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılması sonucu belirlenen ""2 yıl 6 ay"" hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında hesap hatası yapılarak, sonuç cezanın ""18.200 TL"" yerine ""18.000 TL"" olarak eksik belirlenmesi ve paraya çevirme hükümlerinin uygulanması sırasında adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, infazı kısıtlar şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ile katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA; 17.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.