Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/2315 Esas 2022/3013 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Van Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ :Velayetin Değiştirilmesi ve Kişisel İlişki

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı baba tarafından reddedilen velâyetin değiştirilmesi olmadığı takdirde ise kişisel ilişkinin yeniden düzenlenmesi davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı babanın reddedilen velayetin değiştirilmesi davası yönünden temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Velayetin düzenlenmesine ilişkin dava çekişmesiz yargı işidir (HMK m. 382/2-b-13). Bölge adliye mahkemesince çekişmesiz yargı işlerinde verilen kararlar kesin nitelikte olup, bu kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamaz. (HMK m.362/1-ç).Açıklanan sebeple davacı-karşı davalı babanın velayet davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı babanın reddedilen kişisel ilişkinin yeniden düzenlenmesi davası yönünden temyiz itirazlarının incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince davacı babanın, çocukla kurulan kişisel ilişkinin yeniden düzenlenmesi talebi “boşanma kararı ile tesis edilen baba ile müşterek çocuk arasındaki kişisel ilişkinin bu aşamada yeterli olduğu” gerekçesiyle reddedilmiş, bu karara karşı davacı baba tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş, istinaf incelemesi yapan bölge adliye mahkemesince davacı babanın istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kişisel ilişki düzenlenirken çocuğun yüksek yararı, yaşı ve anne ve babalık duygusunun tatmini ve infaz edilebilir nitelikte olması hususları birlikte değerlendirilerek çocuğun kişisel gelişimine en uygun düzenleme tercih edilmelidir.
Çocuk ile ana ve babası, düzenli kişisel ilişki elde etme ve bu ilişkiyi sürdürme hakkına sahiptir. Ana ve babası ayrı olan çocuğun ebeveyniyle düzenli kişisel ilişki kurması ve bu ilişkiyi sürdürmesi çocuk için bir hak olduğu gibi, ana ve baba için de haktır. Kişisel ilişki sadece çocuğun üstün yararı gerektirdiği takdirde kısıtlanabilir veya kaldırılabilir. Kişisel ilişkinin düzenlenmesinde çocuğun bedeni ve fikri gelişimi yanında ana ve/veya babalık duygularını tatmin de önemlidir. Çocuk ile babası arasında yeterli kişisel ilişki kurulamadığı taktirde güven duygusunun oluşamayacağı açıktır.
Somut olayda, davacı babanın boşanma karar tarihinde Türkiye’de yaşadığı, yeniden evlendiği ve İsviçre’de yaşamaya başladığı, çocuğu yalnızca yaz aylarında görebildiği anlaşılmaktadır. Alınan Sosyal inceleme raporunda “babanın yurt dışında yaşamasına bağlı olarak çocuğun telefon dışında babayı görememesi sebebiyle babaya karşı yoğun ... duyduğu, bunun çocuğu mutsuz ettiği, çocuğun baba ... ve şefkatine ihtiyaç duyduğu, bu nedenle kişisel ilişkinin devam etmesinin, çocuğun babanın da yanında kalarak zaman geçirmesinin çocuğun yüksek yararına olacağı” yönünde görüş bildirilmesi karşısında mahkemece çocuğun yaşı ve koşulların değiştiği de dikkate alınarak, babalık duygusunu tatmine elverişli, çocuğun da baba sevgisi ve şefkatini tatmasına yeterli, daha uygun yeni bir kişisel ilişki kurması gerektiğinden, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte açıklanan sebeple temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, davacının velayete ilişkin temyiz dilekçesinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi.29.03.2022 (Salı)