Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5959 Esas 2019/2285 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5959
Karar No: 2019/2285
Karar Tarihi: 05.03.2019

Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5959 Esas 2019/2285 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık bir cezaevine ziyaret için giderken amcasına ait nüfus cüzdanını görevlilere ibraz etmiştir. Görevliler hemen durumu fark etmişler ve sanık hakkında işlem yapmamışlardır. Bu olayda, resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyanda bulunma suçu oluşmadığı ve sanığın sadece kimliği hakkında gerçeğe aykırı beyanda bulunmak kabahatini işlediği saptanmıştır. Bu nedenle, sanık hakkında resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyanda bulunma suçundan beraat hükmü verilmiştir. Ancak, sanığın eylemine uyan 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 40/1. maddesi gereğince idari para cezası verilmesi gerekmektedir. Temyiz inceleme tarihine kadar zamanaşımı süresi dolan bu ceza verilmeyecektir. Kararda bahsedilen yasal düzenlemeler TCK'nin 206/1. maddesi, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 40/1 ve 20/2-c maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2017/5959 E. , 2019/2285 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan
HÜKÜM : Beraat

Bir yakınını ziyaret için cezaevine giden sanığın amcasına ait nüfus cüzdanını ibraz etmesi şeklinde gerçekleşen olayda; görevlilerin durumu hemen fark ettiği, sanık hakkında bu kimlik bilgilerine göre işlem yapılmadığı anlaşılmakla; TCK"nin 206/1. maddesinde tanımlanan “resmi belgenin düzenlenmesinden yalan beyanda bulunma” suçunun oluşmadığı; sanığın eyleminin 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun 40/1. maddesinde düzenlenen "kimliği hakkında gerçeğe aykırı beyanda bulunmak" kabahatini oluşturduğu gözetilmeden, sanık hakkında resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyanda bulunma suçundan beraat hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak sanığın eylemine uyan 5326 sayılı Kanun’un 40/1. maddesinde öngörülen idari para cezasının miktarına göre, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun 20/2-c maddesinde yazılı zamanaşımının, eylemin gerçekleştiği 15.04.2014 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK"nin 322 ve Kabahatler Kanunu"nun 24. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün bulunduğundan, Kabahatler Kanunu"nun 20/1. maddesi uyarınca sanık hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 05.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.