Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/3392 Esas 2019/2277 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3392
Karar No: 2019/2277
Karar Tarihi: 05.03.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/3392 Esas 2019/2277 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hakkında açıklanan hükmün geri bırakılmasına rağmen yükümlülüğüne aykırı davrandığı için resmi belgede sahtekarlık suçundan mahkum edildiğini belirtmiştir. Ancak, Tebligat Kanunu'nun 10. maddesinde yer alan hükme göre duruşma davetiyesinin sanığın en son bildirdiği adresine çıkarılması gerektiğini ve bu adresin tebliğe uygun olmadığı ya da tebligat yapılamadığı durumlarda MERNİS adresine çıkarılması gerektiğini açıklamıştır. Ancak duruşma davetiyesi, sanığın bildirdiği adrese değil MERNİS adresine çıkarılmış ve tebliğ yapılamadığı için geri dönmüştür. Bu nedenle, sanığın savunma hakkının kısıtlanması ve hükmün bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi ve 21/1 maddesi geçmektedir.

11. Ceza Dairesi 2017/3392 E. , 2019/2277 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Daha önce hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen ve belirlenen yükümlülüğe aykırı davranması nedeniyle yapılan ihbar sonrası açılan duruşmada hüküm açıklanmış ise de; 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesinin 1. fıkrasındaki “Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresine yapılır.” hükmü ile 6099 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonucunda anılan maddeye eklenen 2. fıkrasındaki “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmüne göre; duruşma davetiyesinin, sanığın sorgusunda bildirdiği en son adresi olan... adresine çıkarılması, bu adreste tebliğin yapılamaması halinde MERNİS adresi olan "..." adresine öncelikle Tebligat Kanunu"nun 21/1 maddesine göre tebligat çıkarılması gerekirken, MERNİS adresine çıkarılan tebligatın, sanığın adresten ayrılması nedeniyle iade edilmesi üzerine, sanık hazır edilmeden hüküm açıklanarak sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05/03/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.