Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın asli kusurlu olarak bir kişinin vücudundaki kemik kırığının yaşam fonksiyonlarını altıncı derecede etkileyecek şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırı, hak ve nesafet kuralları gözetildiğinde ölçülü şekilde alt sınırdan uzaklaştığı anlaşılmakla, mahkemece hükmedilen ceza tayini fazla görülmediğinden bu hususta bozma öneren tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ceza miktarına ve erteleme hükümlerinin uygulanmamasına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü gündüz vakti, meskun mahalde, bölünmüş, asfalt kaplama caddede seyreden yolcu indirmek için duran Şükrü idaresindeki minibüsten inen katılan ..."a, aynı istikamette seyreden ve minibüsün sağından geçmekte olan sanığın idaresindeki motosikletin ön tarafıyla çarpmasıyla, sanığın önünde duran minibüse çarpmamak için kontrolsüz şekilde manevra yapmasıyla asli kusuruyla bir kişinin yaşamını tehlikeye sokacak ve kişide saptanan kırığın yaşam fonksiyonları ağır (6) derecede etkileyecek nitelikte yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Sanığın kusurlu eylemi sonucu katılanın hayati tehlike geçirecek ve kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına rağmen, sanık hakkında TCK"nın 89/1 maddesi gereğince belirlenen temel cezanın, 89/2 maddesine göre yarı oranında artırım yapılması sırasında uygulama maddesinin 89/2-b-e yerine 89/2-b olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 2. fıkrasındaki “89/2-b” ibaresinin “89/2-b-e” şeklinde değiştirilmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.