MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
...

DAVA : Davacı, fark ücret alacağının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı nezdinde “7. sınıf, üretim ustabaşı” unvanı ile çalışmakta iken unvanının “4. sınıf, yükleme/boşaltma işçisi” olarak düşürüldüğünü ve bu unvan değişikliği ile birlikte müvekkilinin saatlik ücretinin de düşürülerek ücret kaybına sebep olunduğunu iddia ederek gerek temel ücret kaybı ve gerekse ücret kaybı sebebiyle oluşmuş başkaca hak kayıplarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacı işçinin yönetim kurulunun 09.06.2008 tarih ve 107 sayılı kararı ile şirketin diğer birimlerine sınıf ve unvanı düşürülerek nakledildiğini, yönetim kurulunun bu kararını kabul etmeyen ya da tercih talebinde bulunmayan işçilerin iş sözleşmelerinin feshedilmesinin kaçınılmaz olduğunu, davacının ise tercih formu vasıtası ile tercihte bulunarak unvan düşürülmesi işlemine rıza gösterdiğini, yeni işyerinde göreve başladığını, altı iş günlük süre içinde bu durumu kabul etmediğini işverene bildirmediğini, saat ücretinin düşürülmesinin de sınıf düşürülmesinin doğal sonucu olduğunu, davacının yaklaşık bir buçuk yıl kadar ücretine itiraz etmeksizin çalışmasını sürdürdüğünü, bunun zımni bir kabul anlamında olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir..
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dava konusu sınıf ve ücret düşürme işleminin 4857 sayılı İş Kanunu’nun 62. maddesine aykırılık oluşturduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının ücreti ve unvanı ile sınıfı düşürülerek başka bir işyerine naklinin hukuken geçerli olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Dosya içeriğine göre, davalı işverenin 09.06.2008 tarih ve 107 sayılı kararıyla özelleştirme sebebiyle işyeri değişikliği yapılması konusunda işçilerden tercih formu topladığı, beş tane tercih hakkı tanındığı, formun en altında nakil talebinde bulunan olarak işçilerin imzasının yer aldığı ve ayrıca idarenin ihtiyaçlarına göre tercih dışı nakilin ve nakil edilecek yerde işçinin emeğine ihtiyaç duyulan iş ünvanı ve sınıfı çerçevesinde nakledilme ve çalışmanın kabul edildiğinin yazılı olduğu görülmektedir. Davacının da bu kapsamda sınıf ve unvanın düşürülerek yeni işyerinde çalıştırıldığı, bu değişikliğin ücretin miktarında da düşmeye sebep olduğu anlaşılmaktadır.
Dava tarihinde henüz 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun da yürürlüğe girmemiş olduğu dikkate alındığında, işverene iş sözleşmesinde değişiklik yapmak yetkisi veren söz konusu kayıtlar geçerli olup bu kayıtlar neticesinde işverenin yönetim hakkı kapsamı genişlemektedir. Bu durumda işverence işçi tarafından verilen değişiklik yapma yetkisine dayanılarak iş sözleşmesinde değişiklik yapılması 4857 sayılı Kanun’un 22. maddesine aykırı olacak şekilde çalışma koşullarının değiştirildiği şeklinde değerlendirilemez.
Diğer taraftan somut olayda, işverene ücrette indirim yapabilme yetkisinin işçi tarafından verilip verilmediği hususunun açıklığa kavuşturulması gereklidir. Davacı işçi tarafından tercih formu isimli belgede işverene sınıf ve unvan değişikliği yapma yetkisi verilmiştir. Ücretteki düşme ise bu değişikliğin doğal sonucu olup davacı işçi tarafından verilen değişiklik yetkisinin bu değişikliğin doğal sonucu olan ücretin indirilmesini de kapsadığı açıktır. Davalı işveren tarafından sınıf ve unvan değişikliğine bağlı olarak ücretin düşürülmesi dışında ayrıca ücrette bir indirime gidilmediği de gözönünde bulundurulduğunda davanın reddi yerine yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilerek davacı lehine fark ücret alacağına hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.