Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/1153 Esas 2019/9148 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlere dair
hükümlü ... müdafii

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Hükümlü ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Hükümlü ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen 21.01.2014 tarihli hüküm temyiz edilmeden kesinleştiğinden ve sirayet müessesesinin kanuni sonucu gereği ve Ceza Genel Kurulunun 31.01.2017 tarih, 2016/13 - 982 Esas ve 2017/29 sayılı kararı gereğince Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.10.2018 tarih ve 2018/83 Esas - 2018/574 sayılı kararı ile verilen hükmü temyiz etme imkanı bulunmadığından, hükümlü müdafinin temyiz talebinin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanıklar ... ile ... haklarında kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanıklara 5237 sayılı TCK"nin 86/1 ve 86/3-e maddeleri uygulanarak verilen “1 yıl 6 ay hapis cezaları”nın TCK"nin 87/1-a maddesi gereğince bir kat artırılması ile “2 yıl 12 ay hapis cezaları”na çıkartılması, ardından TCK"nin 87/1-son fıkrası uygulanarak 5 yıl hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken, doğrudan 5 yıl hapis cezasına hükmedilmesi sonuca etkili olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıklar Salih ve İbrahim Hilmi müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 30.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.