MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit
cinsel istismarı, cinsel taciz, tehdit
HÜKÜM : Çocuğun basit cinsel istismarı ve cinsel taciz
suçlarından mahkumiyet, tehdit suçundan beraat

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdure vekili ile katılan ..."in tehdit suçundan kurulan beraat hükmüne ve sanık müdafisinin ise cinsel taciz suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 105.maddesinde öngörülen seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edildiği halde, aynı Kanunun 50/2.maddesi uyarınca hapis cezasının para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, sanığa isnat edilen cinsel taciz suçunun sanık tarafından işlendiğinin belirlendiği, tehdit suçunun ise sanık tarafından işlendiğine dair cezalandırılmasını gerektirir nitelikte kesin delil bulunmadığının tespit edildiği, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen ceza nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği gibi beraat hükmünün de dosya kapsamına uygun olduğu anlaşılmakla, katılan ... ile katılan mağdure vekili ve sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA,
Sanık müdafisinin, çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Katılan mağdurenin aşamalardaki çelişkili anlatımları, savunma, tanık beyanları ile tüm dosya içeriği nazara alındığında sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.