MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 10/10/2017 tarih ve 2017/123-2017/180 sayılı kararın Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş olduğu anlaşılmakla, duruşma için belirlenen 10.09.2019 günü hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile davalı vekili Av. ...dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının 19.01.2011 tarihli başvurusu sonucu 2011/00296 sayılı tasarım tescil belgesini aldığını, ancak müvekkilinin bu tasarımı ihdas edip 16.10.2009 tarihinden geçerli olacak biçimde Çin Halk Cumhuriyetinde tescil ettirdiğini, davalının müvekkili ile girdiği ticari ilişkiye binaen tasarımdan haberdar olduğunu, 554 sayılı KHK"nın 19. maddesi uyarınca tasarımın müvekkiline devrinin gerektiğini, ayrıca davalının bu tasarımı müvekkilinin Türkiye distribütörü aleyhine kullandığını ileri sürerek 2011/00296 sayılı tasarım tescil belgesinin müvekkiline devrini, tecavüz nedeni ile davalı yanca gerçekleştirilen fiillerin tasarıma tecavüz olduğunun tespiti ile tasarımdan doğan haklara tecavüz fiillerinin durdurulması ve önlenmesini, şimdilik 10.000 TL maddi zararın ve 50.000 TL manevi zararın, tasarım başvurusunun yapıldığı tarihten başlamak üzere işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 15.650,12 TL"ye çıkarmıştır.
Davalı vekili, davacının tesciline konu ürünün yenilik özelliğinin bulunmadığını, müvekkili adına tescilli dava konusu tasarımın ise davacı ürününe nazaran farklı ek özellikleri sebebiyle yenilik vasfını taşıdığını, tescilli tasarımın kullanımı nedeniyle tazminat istenemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının dayandığı Çin Halk Cumhuriyetinde tescil edilen önceki tarihli tasarımın alenileştiği tarih ile dava konusu tasarımın başvuru tarihi arasında 12 aydan fazla bir süre geçmiş olup, devri istenen tasarımının yenilik vasfı söz konusu olmadığından, davacı hükümsüzlük talebinde bulunmadığına göre gasp nedeniyle tasarımın iptali şartları oluşmadığından devir talebinin reddine, yine davaya konu tasarımın hükümsüzlüğü talep edilmediğinden ancak tazminat talebi KHK’nin 45. m. geçmişe etkili olarak kötü niyetli tescil nedeniyle hükümsüzlük kararı verildiğinde geçmişe yönelik tazminat yükümlülüğü bulunduğundan davacı yararına tazminat şartlarının da oluşmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 2.037,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, alınmadığı anlaşılan 44,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 10/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.