Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/1417 Esas 2019/9139 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1417
Karar No: 2019/9139
Karar Tarihi: 30.04.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/1417 Esas 2019/9139 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın temyizi üzerine yapılan incelemede; kasten yaralama suçundan hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle hakkındaki hükmün açıklanması sırasında sanık hakkında infaz edilecek hüküm, kurulan yeni hüküm olacağından Anayasa'nın 141, CMK'nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılarak önceki kararın gerekçesi belirtilmeden hüküm kurulması, sanığın işlettiği kahvehaneye mağdurun gelip küfür etmesi nedeniyle tartışmanın kavgaya dönüşmesi sonucu sanığın basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaralanması olayında, TCK'nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik nedeniyle asgari oranda (1/4) indirim yapılması gerektiği gözetilmemesi nedenleriyle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5271 sayılı CMK'nın 231/11. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 86/3-e ve 87/3. maddeleri, TCK'nin 29. maddesi, Anayasa'nın 141, CMK'nın 34, 223 ve 230. maddeleri, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/1417 E. , 2019/9139 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyete dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Kasten yaralama suçundan hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın, denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi uyarınca hakkındaki hükmün açıklanması sırasında sanık hakkında infaz edilecek hüküm, kurulan yeni hüküm olacağından kararın dayandığı tüm delillerin, bu delillere göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerektiği nazara alınmadan, yazılı şekilde önceki kararın gerekçesi belirtilerek açıklanan hüküm için ayrıca gerekçe yazılmaksızın hüküm kurulması suretiyle Anayasa"nın 141, CMK"nin 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılması,
2) Sanığın işlettiği kahvehaneye mağdurun gelip küfür etmesi nedeniyle, sanığın bu konuyu konuşmak için mağdurun çalıştığı fırına gittiği ve aralarında başlayan tartışmanın kavgaya dönüştüğü, yaşanan karşılıklı kavga sırasında sanığın da basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaralandığı olayda, tartışmayı mağdurun işyerine gelerek küfür etmesinin başlattığı yönündeki sanığın savunmasının aksine delil bulunmaması karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e ve 87/3. maddeleri uyarınca verilen cezasında, TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik nedeniyle asgari oranda (1/4) indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 30.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.