Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu 2020/958 Esas 2021/1724 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2020/958
Karar No : 2021/1724


TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Petrol Ürünleri Nakliye ve Oto Yedek Parça Ticaret
Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü - …

İSTEMİN KONUSU :… Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı ısrar kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının 2011 yılı hesap ve işlemlerinin incelenmesi neticesinde düzenlenen inceleme raporuna istinaden, 2011 yılının Ocak, Mart, Nisan, Kasım ve Aralık dönemleri için re'sen tarh edilen özel tüketim vergileri ile Ocak dönemi için verginin bir katı tutarında kesilen, diğer dönemler için verginin bir katı tutarında kesilen ve tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle arttırılan vergi ziyaı cezaları ve aynı yılın Aralık dönemi için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin birinci fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemiyle dava açılmıştır.
… Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararı:
Özel tüketim vergileri ve verginin bir katı tutarında kesilen vergi ziyaı cezaları yönünden yapılan inceleme:
Davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporundaki tespitler, kanuni temsilcisinin beyanları ile kendisinden Fuel-Oil 4 (kalorifer yakıtı) alımı yapıldığı iddia edilen Tasfiye Halinde … Petrol Ticaret Limited Şirketi nezdinde yapılan karşıt incelemenin birlikte değerlendirilmesinden, davacının kamu kurumlarına Fuel-Oil 4 (kalorifer yakıtı) yerine kullanılabilen Fuel-Oil 6 teslim ettiği sonucuna varıldığından davaya konu özel tüketim vergileri ile vergilerin bir katı tutarında kesilen vergi ziyaı cezalarında hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
Vergi ziyaı cezalarının tekerrür hükümleri uygulanarak arttırılan kısmı yönünden yapılan inceleme:
2008 yılının Ocak-Mart dönemine ait gelir(stopaj) vergisi üzerinden kesilen ve 01/04/2008 tarihinde tebliğ edilerek kesinleşen vergi ziyaı cezası dayanak alınarak vergi ziyaı cezasının tekerrür dolayısıyla artırılmasında da hukuka aykırılık görülmemiştir.
Özel usulsüzlük cezası yönünden yapılan inceleme:
Davacının kamu kurum ve kuruluşlarına bir kısım Fuel-Oil 6 satışlarının Fuel-Oil 4'e ikame olarak yapıldığı, böylece satış faturalarında özel tüketim vergisi ve özel tüketim vergisine isabet eden katma değer vergisine yer vermeyerek eksik fatura düzenlediği sabit olduğundan 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin birinci fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
Mahkeme bu gerekçeyle davanın reddine karar vermiştir.
Davacının temyiz istemini inceleyen Danıştay Yedinci ve Dokuzuncu Dairelerinin müşterek heyetinin 24/12/2019 tarih ve E:2016/1591, K:2019/6861 sayılı kararı:
2011 yılına ait vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinin ve aynı yıl için kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemiyle açılan davayı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi yönünden reddeden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararın redde ilişkin hüküm fıkrası Danıştay Dokuzuncu Dairesinin 24/10/2019 tarih ve E:2016/10423, K:2019/5073 sayılı kararıyla bozulmuştur.
Bu bozma kararı üzerine verilecek kararın sonucu, dava konusu vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisi tarhiyatını etkileyeceğinden, mahkemece bu husus gözetilmek suretiyle yeniden bir karar verilmesi gerekmektedir.
Öte yandan, mahkemece yeniden verilecek kararda, özel usulsüzlük cezası ile vergi ziyaı cezasının bir katı aşan ilişkin kısmı hakkında da yeniden değerlendirme yapılarak karar verileceği tabiidir.
Daire bu gerekçeyle mahkeme kararını bozmuştur.
… Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı ısrar kararı:
Mahkeme, kurumlar vergisine karşı açılan davada ısrar edildiği gerekçesiyle ısrar etmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Kaydi envanter çalışması sırasında defter belgelerin doğru tetkik edilmediği, idarece yapılan incelemede fire oranlarının dikkate alınmadığı, bilirkişi incelemesi yaptırılmadığı, özel usulsüzlük cezasını gerektirecek somut bir tespit olmadığı belirtilerek kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … 'NIN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin mahkeme kararının tekerrüre ilişkin kısmı yönünden kabulü ile ısrar kararının anılan kısmının 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 339. maddesinin 7338 sayılı Kanun'la değişik hali gözetilerek yeniden karar verilmek üzere bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, dosya tekemmül ettiğinden davacının yürütmenin durdurulması istemi hakkında bir karar verilmeksizin ve duruşma yapılmasına gerek görülmeyerek Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
2011 yılına ait vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatının kaldırılması isteminin reddi yolunda verilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… ısrar kararı, Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun 15/12/2021 tarih ve E:2020/634, K:2021/1721 sayılı kararı ile bozulmuştur.
Anılan bozma kararı uyarınca verilecek kararın sonucu dava konusu vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisini de etkileyeceğinden, temyize konu ısrar kararının oluşan yeni hukuki durum dikkate alınarak yeniden karar verilmek üzere bozulması gerekmektedir.
Öte yandan, vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle artırılan kısmına ilişkin olarak yeniden verilecek kararda, "lehe olan kanun hükümlerinin geçmişe yürüyeceği" yolundaki ceza hukukunun temel ilkesi çerçevesinde, 213 sayılı Kanun'un 339. maddesinin 7338 sayılı Kanun'la değişik halindeki, artırım tutarının kesinleşen (tekerrüre esas alınan) cezadan fazla olamayacağı yolundaki düzenlemenin göz önünde bulundurulması gerektiği de tabiidir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1- Davacının temyiz isteminin KABULÜNE,
2-… Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı ısrar kararının BOZULMASINA,
3- Yeniden verilecek kararda karşılanacağından, yargılama giderleri hakkında hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına,
2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren on beş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15/12/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.


X - KARŞI OY:
Temyiz isteminin kabulü ile ısrar kararının Danıştay Yedinci ve Dokuzuncu Dairelerince yapılan müşterek heyet sonucu verilen kararda yer alan hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca bozulması gerektiği oyu ile karara bu yönden katılmıyoruz.