Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/645 Esas 2021/3090 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/645
Karar No: 2021/3090
Karar Tarihi: 20.04.2021

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/645 Esas 2021/3090 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, cinsel taciz suçu işleyen sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak sanığın avukatı, işlem sürecindeki değişiklikler nedeniyle hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğini savunarak temyiz talebinde bulunmuştur. Mahkeme, Anayasa Mahkemesi'nin kararı doğrultusunda sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğine karar vermiştir. Kararın temyiz talebi reddedilirken, sanığın temyiz talebi kabul edilmiştir ve hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kararda, CMUK'nın 310/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesi ve 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin (d) bendi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı gibi kanun maddelerine atıfta bulunulmuştur.

14. Ceza Dairesi 2017/645 E. , 2021/3090 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılanlar vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdurenin velayet hakkına sahip katılan ..."ın yokluğunda mahkemece kurulan hükmün adı geçen katılana 15.04.2014 günü tebliğini mütakip, CMUK"nın 310/1. maddesine göre işlemeye başlayan bir haftalık kanuni süresinden sonra vekilin dosyaya sunduğu 20.05.2014 havale tarihli dilekçeyle hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığın işlediği kabul edilen cinsel taciz suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz talebi bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 20.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.