Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/222 Esas 2019/2962 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/222
Karar No: 2019/2962
Karar Tarihi: 07.05.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/222 Esas 2019/2962 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir istirdat davası, bozma kararı sonucunda tekrar görüldü. Davalı vekilinin sair itirazları reddedildi ve mahkeme kararı, kötü niyet tazminatı kabul edilse de icra inkar tazminatı reddedildiği yönündeki ifadeyi içeren kısımları düzeltildi. Karar, 1086 sayılı HUMK'nun 438/7. maddesi ile değiştirilmeden önceki hali ile 5236 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi ve 6100 sayılı HMK'nın geçici 3. maddesi yoluyla düzeltildi ve oybirliğiyle onandı. Kararda geçen kanun maddeleri: 1086 sayılı HUMK'nun 438/7. maddesi, 5236 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi ve 6100 sayılı HMK'nın geçici 3. maddesi.

19. Hukuk Dairesi 2018/222 E. , 2019/2962 K.

"İçtihat Metni"

T.C.
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki istirdat davasının bozmaya uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- KARAR -
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Mahkemece kısa kararda "icra inkar tazminatının reddine" şeklinde herhangi bir karar verilmemiş olmasına rağmen gerekçeli kararın hüküm fıkrasında bu cümleye yer verilmiş, ayrıca kötü niyet tazminatının da kabulüne karar verilmiştir. Bu husus maddi hata olup düzeltilmesi mümkün olduğundan, mahkemenin gerekçeli kararının hüküm fıkrasının 1. maddesinin 2. cümlesinde yer alan "icra inkar tazminatının reddine" ifadesinin çıkartılarak 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi ve 5236 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 5236 sayılı Kanun"un 16. maddesiyle değiştirilmeden önceki 438/7. maddesi gereğince mahkeme kararının düzeltilerek onanmasına karar verilmesi uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 1. maddesinin 2. cümlesinde yer alan "icra inkar tazminatının reddine" ibaresinin hüküm fıkrasından tamamen çıkartılarak hükmün düzeltilmiş bu haliyle ONANMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 07/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.