MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Her iki sanık hakkında; iki kez TCK 157/1, 52, 62 ayrı ayrı 1 yıl 8 ay hapis cezası, 5.000 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."ın, katılanın evlenmek istediğini öğrenmesi üzerine sanık ..."yı, temyiz dışı sanık ... ile ikamet ettiği Malatya ilinden, Gölbaşı ilçesine getirdikleri, katılan ile sanık ..."nın evlilik hususunda anlaşmaları üzerine katılanın aracılık etmesi nedeniyle sanık ..."a 3.000 TL ödeme yaptığı, sanık ..."ya ise 5.000 TL değerinde ziynet eşyası aldığı, katılan ile sanığın bir süre beraber kaldıktan sonra sanık ..."nın rahatsızlığını bahane ederek hastaneye gittiği ve katılanın bir anlık boşluğundan yaralanarak altınları da alarak kaçtığı, sanıkların bu şekilde üzerine atılı suçları işlediği iddia edilen somut olayda;
1-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığın yokluğunda verilip istinabe yoluyla alınan savunmasında beyan ettiği MERNİS adresine 07.09.2011 tarihinde tebliğ edilen 16.06.2011 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik, yasal süresi geçtikten sonra yaptığı 15.09.2011 tarihli temyiz inceleme başvurusunun, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyetin yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak ;
TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.