MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Anadolu 5. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 28/04/2016 gün ve 2015/281-2016/402 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
1-6100 sayılı HMK 95/1 maddesinde elde olmayan sebeplerle, kanunda belirtilen veya hakimin kesin olarak belirlediği süresi içinde bir işlemi yapamayan kimsenin eski hale getirme talebinde bulunabileceği, HMK 97/2 maddesinde ise eski hale getirme talebinde talebin dayanağı sebeplerin dilekçeye yazılarak sebeplere ilişkin delil ve emarelerin dilekçeye ekleneceği belirtilmiştir. Dosya içinde bulunan davalı vekiline ait 22/06/2018 tarihli dilekçede eski hale getirme talebinin sebebi olarak tebligatların usulsüzlüğü ve tebligatı alan kişilerin davalı vekilinin çalışanı olmadığı bildirilmiş ise de bu husus eski hak getirme sebebi olarak ileri sürülemeyeceğinden ve davalı vekili elde olmayan sebepleri bildirip bu beyana esas olacak şekilde yasada belirtilen delil veya emareler dilekçeye eklememiş olduğundan, şartları oluşmayan eski hale getirme talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı vekili 22/06/2018 tarihli dilekçesi ile eski hale getirme talebinin yanında dosyanın tetkikinin yapılarak yerel mahkemenin tüm usule ve hukuka aykırı kararlarının bozulmasını talep etmiş olup, bu hali ile davalı vekili mahkemece verilen 21/12/2016 tarihli HMK 344 maddesi gereğince temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına ilişkin kararını da temyiz etmiştir. Aynı dilekçedeki eski hale getirme talebi ve temyiz talebi birbiri ile çelişir mahiyettedir. Mahkemece verilen 21/12/2016 tarihli temyiz edilmemiş sayıldığına dair kararın tebligatı incelendiğinde bu tebligatın 30/12/2016 tarihinde yapıldığı ve 7201 sayılı Tebligat Yasasının 11. ve 20. maddelerine uygun olduğu anlaşılmıştır. Davalı vekili 22/06/2018 tarihli dilekçesinde tebligatı alan kişinin çalışanı olmadığını savunmuş ancak buna dair delil ibraz etmemiştir. Bu durumda mahkemenin 21/12/2016 tarihli temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına ilişkin kararının temyiz talebinin süresinde olduğunu kabul etmek mümkün olmadığından temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan açıklanan nedenle, davalı vekilinin eski hale getirme talebinin REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz talebi süresinde olmadığından temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 10/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.