Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/15069 Esas 2020/1415 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK’nın 158/1-d, 168/2, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılanın kimlik bilgileri kullanılarak telefon hattı almasıyla ilgili sanık hakkında zamanaşımı süresi içerisinde 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"na Muhalefet suçundan kamu davasının açılması mümkün görülmüştür.
Sanığın, bir şekilde katılana ait nüfus cüzdanı fotokopisini ele geçirip kendisine ait fotoğraf ile tekrar fotokopi çekmek suretiyle elde ettiği nüfus cüzdanı fotokopisini kullanarak suç tarihinde katılanın bilgisi ve rızası dışında İskenderun’da bulunan ... isimli işyerinden 0541 831 71 98 numaralı telefon hattını satın alıp ücretlerini ödemeyerek katılanı zarara uğrattığı, bu şekilde üzerine atılı suçu işlediği iddia olunan somut olayda;
UYAP sisteminden yapılan kontrolde sanığın, aynı katılana ait kimlik bilgileriyle oluşturulan ancak üzerinde sanığa ait fotoğraf bulunan nüfus cüzdanı fotokopisiyle 08/02/2012 tarihinde ... numaralı hat satın alıp görüşme ücretini ödemediği, bu olayla ilgili İskenderun 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2016/38 esas sayılı dosyası üzerinden yargılamaya devam olunduğu anlaşılmakla, bahsi geçen İskenderun 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2016/38 esas sayılı dosyasına konu suçla temyiz incelemesine konu suç arasında hukuki kesintinin gerçekleşmediği, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesi kapsamında, aynı suç işleme kararıyla Kanun"un aynı hükmünü değişik zamanlarda birden fazla kez ihlali ile haksız menfaat elde ederek zincirleme suç hükümlerinin uygulanması ihtimalinin bulunduğunun anlaşılması karşısında;söz konusu dava dosyalarının birleştirilmesi, birleştirme mümkün değil ise dosya suretlerinin bu dava dosyasının içerisine alınması, söz konusu dava dosyalarındaki delillerin birlikte değerlendirilmesi, sonucuna göre, sanık hakkında TCK"nın 43. maddesi gereği zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı belirlenerek, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeple 6723 sayılı Kanun’un 33.maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.