15. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/216 Karar No: 2016/1955 Karar Tarihi: 28.03.2016
Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/216 Esas 2016/1955 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, davalı ile imzalanan bir sözleşme kapsamında yapılan işin davalı tarafından yerine getirilmediğini ancak davalının haksız olarak icra takibi yaptığını belirtmiş ve 5.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı ise alacaklı olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkeme, menfi tespit istemi yönünden karar verilmemesine ve manevi tazminat talebinin reddine karar vermiş, ancak vekâlet ücretinin hesaplanmasında hata yapmıştır. 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK\"nın 438/VII. maddesi gereği kararın düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 10/3. maddesi gereğince davalı lehine 1.500,00 TL maktu vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiği detaylı olarak belirtilmiştir.
15. Hukuk Dairesi 2016/216 E. , 2016/1955 K. "İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uyularak verilen hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı, davalı ile imzalanan 09.06.2011 tarihli sözleşme kapsamında yapılması kararlaştırılan işin davalı tarafından yerine getirilmediğini ancak davalının haksız olarak icra takibi yaparak alacağın tahsilini talep ettiğini, yapılan haksız takip nedeniyle borçlu olmadığının tespiti ile 5.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiş, davalı ise 09.06.2011 tarihli sözleşme kapsamında yapılan işler nedeniyle alacaklı olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkemece menfi tespit istemi yönünden karar verilmesine yer olmadığına, manevi tazminat talebinin ise reddine karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın şümulü dışında kalarak kesinleşmiş olan cihetlere ait temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün bulunmamasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir, 2- Mahkemece uyulan bozma kararı gereğince davacının manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir. Bu durumda karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 10/3. maddesi gereğince davalı lehine 1.500,00 TL maktu vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekirken, 3.584,41 TL nispi vekâlet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup, kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, kararın 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK"nın 438/VII. maddesi gereği düzeltilerek onanması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca mahkeme kararının hüküm fıkrasının 8 nolu bendinde bulunan "3.584,41 TL" ibaresinin çıkartılarak, yerine “ 1.500,00 TL maktu " rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, kararın değiştirilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 28.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.