2. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/23390 Karar No: 2017/2322
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/23390 Esas 2017/2322 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2015/23390 E. , 2017/2322 K.
"İçtihat Metni"
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri ile velayet yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1- Mahkemece taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanma kararı verilmişse de yapılan yargılama ve toplanan delillerden tarafların mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışları yanında davalı kadının, eşine fiziksel şiddet uyguladığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre, boşanmaya sebep olan olaylarda her iki taraf da kusurlu olmakla birlikte davalı kadının daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyle iken, tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi ve buna bağlı olarak davacı erkeğin manevi tazminat talebinin reddi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir. 2- Davacı erkeğin maddi tazminat talebi olmadığı halde kesin hüküm oluşturacak şekilde maddi tazminat talebinin reddine karar verilmesi doğru değildir (HMK m. 26). 3- Mahkemece 2006 doğumlu ortak çocuk velayeti anneye verilmiştir. Velayetin düzenlenmesinde aslolan çocukların üstün yararıdır. 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 5. maddesi gereğince Aile Mahkemesi bünyesinde bulunan psikolog, pedagog ve sosyal çalışmacıdan oluşan uzmanlardan, her iki ebeveyn ve çocukla görüşmek suretiyle inceleme ve rapor istenip; tarafların barınma, gelir, sosyal ve psikolojik durumlarına göre çocuğun sağlıklı gelişimi için velayeti üstlenmeye engel bir durumun bulunup bulunmadığının araştırılması, ortak çocuk Dilara Nur"un idrak çağına geldiği anlaşılmakla olası sonuçları hakkında bilgilendirilerek mahkemece velayeti ile ilgili tercihinin sorulması ve diğer deliller de göz önüne alınmak suretiyle anne ve babasının hangisinin yanında kalmasının çocuğun yararına olacağı tespit edilerek velayet konusunda bir karar verilmesi gerekirken; eksik inceleme ve araştırmayla karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olmuş, bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1, 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 06.03.2017 (Pzt.)