Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3550 Esas 2019/2251 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3550
Karar No: 2019/2251
Karar Tarihi: 05.03.2019

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3550 Esas 2019/2251 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemenin verdiği karar, Vergi Usul Kanuna muhalefet suçlamasıyla bir işletme sahibine mahkumiyet kararı verilmesi üzerine yapılan temyiz başvurusu sonucunda bozulmuştur. Kararın temel sebebi, vergi denetmeni tarafından işyerinde yapılan incelemeye ilişkin kanunun belirlediği istisnaların önceden belirlenip belirlenmediğinin sorgulanmaması ve iş yeri dışında inceleme yapıldığına ilişkin bir belge olmaması nedeniyle tebligatın hukuki geçerliliği bulunmayışıdır. Ayrıca, suç tarihinde engel mahkumiyeti bulunmayan ve verilen hapis cezası ertelenen sanık hakkında, idarenin zararının karşılanmadığı gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi de yasalara aykırı bulunmuştur. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: 213 sayılı Kanunun 139. maddesi, CMK'nin 231. maddesinin 6. fıkrasının (c) bendi.

11. Ceza Dairesi 2016/3550 E. , 2019/2251 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-213 sayılı Kanun"un 139. maddesine göre vergi incelemesinin işyerinde yapılması gerektiği, ticari faaliyetine devam ettiği anlaşılan sanığa vergi denetmeni tarafından defter ve belgelerini ibraz etmesi için çıkarılan tebligatın 19/04/2007 tarihinde sanığın iş yerinde ve daimi işçisine tebliğ edildiğinin anlaşılması karşısında; hesapların dairede incelenmesine imkan veren Kanun"un 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin incelemeyi yapan vergi denetmeninden sorulması, iş yeri dışında inceleme yapılmasına ilişkin bir tespiti varsa belgesinin dosyaya ibrazının istenmesi aksi takdirde yapılan tebligatın hukuki geçerliliği bulunmadığından suçun oluşmayacağının gözetilmesi gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a) Defter ve belgelerin ibrazına ilişkin istem yazısının 19.04.2007 tarihinde tebliğ edilmesinden itibaren 15 günlük sürenin bitimi olan 05.05.2007 tarihinin, yüklenen suçun işlendiği tarih olduğu gözetilmeden, gerekçeli kararda suç tarihinin "2007" olarak eksik gösterilmesi,
b)Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 tarihli ve 2008/250-13 sayılı kararında açıklandığı üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesinin 6. fıkrasının (c) bendinde yer verilen zarar kavramının, kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenebilir, ölçülebilir maddi zararlara ilişkin olduğu, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, zarar koşulunun ancak zarar suçlarında dikkate alınması gereken bir unsur olduğu; bir tehlike suçu olan defter ve belge ibraz etmeme suçunda sözü edilen maddenin aradığı anlamda somut bir zarardan söz edilemeyeceği gözetilmeden; suç tarihinde engel mahkumiyeti bulunmayan ve verilen hapis cezası ertelenen sanık hakkında, yasanın aradığı objektif ve subjektif şartlar tartışılmadan, "idarenin zararının karşılanmadığı" gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 05.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.