Mahkemesi : Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : 1- Sanık ... hakkında; a- TCK’nın 188/3-4, 62/1, 52/2, 53, 54, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet b- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle; beraat 2- Sanık ... hakkında; TCK’nın 191/1, 191/2-4-7, 62/1, 53, 54, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma ve kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz incelemesinde;
Her ne kadar gerekçede sanığın uyuşturucu madde kullanıcısı olduğunun anlaşıldığı, ancak bu hususu açıklamak suretiyle suçunu ortaya çıkardığı, bu nedenle de TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca sanığın bu suçtan mahkumiyeti cihetine gidilemeyeceği belirtildiği halde, hüküm fıkrasında anılan suçu işlediğine dair delil bulunmaması nedeniyle CMK’nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat kararı verilmiş ise de; sanığın uyuşturucu madde kullandığının teknik yöntemlerle saptanmadığı ve soyut ikrarları dışında, yüklenen suçu işlediğini somut bir olgu olarak ortaya koyan, her türlü şüpheden uzak, yasal ve yeterli herhangi bir kanıtın da bulunmadığı, dolayısıyla beraat kararının sonuç itibariyle doğru olduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp, sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunun sübuta ermediği kabul edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, Cumhuriyet savcısı ve sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle beraat ve mahkumiyete dair hükümlerin ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan kurulan hükme ilişkin temyize gelince;
Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
a- Sanık hakkında aynı suçtan açılmış başka dava yoksa veya sanık bu suçu daha önce işlediği suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş değilse, bu suç nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan sanık hakkında, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına",
b- Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 24.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.