Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1943 Esas 2019/2240 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mersin C. Başsavcılığının 10.01.2008 tarih ve 2008/251 sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 2002 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan da dava açıldığı, ancak bu suç yönünden hüküm kurulmadığı anlaşıldığından, Mahkeme tarafından ayrıca hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1.Zarar değil, tehlike suçu olan defter ve belgeleri gizleme suçu neticesinde oluşan herhangi bir somut maddi zarar bulunmadığı gibi, engel mahkûmiyeti bulunmayan, duruşmada gözlemlenen davranışları lehine takdiri indirim nedeni sayılan ve yeniden suç işlemeyeceği hususunda olumlu kanaate varıldığından hükmolunan hapis cezası ertelenen sanık hakkında, “mağdurun zararının giderilmemiş olması” şeklindeki yetersiz gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2. Kabule göre; defter ve belgeleri ibraz etmeme suçunda suç tarihinin, defter ve belgelerin ibrazına ilişkin istem yazısının tebliğ edilmesinden itibaren, ibraz için verilen sürenin bitimini izleyen tarih olduğu;... Vergi Dairesi Başkanlığının 12.03.2007 tarihli defter ve belge isteme yazısının 14.03.2007 tarihinde tebliğ edildiği ve ibraz için 15 günlük süre verildiği, bu nedenle suç tarihinin “30.03.2007” olduğu gözetilmeden, gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “2002, 2003” şeklinde yanlış gösterilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz talebi bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 05.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.