İş yeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/7931 Esas 2019/2941 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi         2018/7931 E.  ,  2019/2941 K.

"İçtihat Metni"

KARAR

19/02/2010 tarihli iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçundan suça sürüklenen çocuk ..."un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 116/2, 119/1-c, 31/2, 62, 50/1-a ve 52. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Edirne Çocuk Mahkemesinin 20/05/2014 tarihli ve 2013/724 esas, 2014/311 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında; “Dosya kapsamına göre, müştekinin beyanına göre hırsızlığın müştekinin iş yerinin karşısında bulunan malzemelerini koyduğu depodan yapıldığının anlaşılması karşısında; benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 25/09/2018 tarihli ve 2016/8686 esas, 2018/11170 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, salt eşya muhafazası için kullanılan, herhangi bir ticari faaliyetin yürütülmediği veya bir iş yerinin eklentisi niteliğindeki olmayan yere girilmesinin iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçunu oluşturmayacağı gözönünde bulundurularak, suça konu yerin sadece depo olarak kullanılıp kullanılmadığı, depoya girişin ne şekilde gerçekleştirildiği hususu netleştirilerek sonucuna göre, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkumiyet hükmü kurulup kurulamayacağına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/06/2014 tarih ve 2014/15-157 esas, 2014/314 sayılı kararında açıklandığı üzere, Türk Ceza Kanununun "Konut dokunulmazlığının ihlali" başlıklı 116. maddesinin birinci fıkrası; "Bir kimsenin konutuna, konutunun eklentilerine rızasına aykırı olarak giren veya rıza ile girdikten sonra buradan çıkmayan kişi, mağdurun şikâyeti üzerine, altı aydan iki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır", ikinci fıkrası ise; "Birinci fıkra kapsamına giren fiillerin açık bir rızaya gerek duyulmaksızın girilmesi mutat olan yerler dışında kalan işyerleri ve eklentileri hakkında işlenmesi halinde, mağdurun şikâyeti üzerine altı aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezasına hükmolunur" şeklinde düzenlenmiştir.
Maddenin işyeri dokunulmazlığının ihlalini düzenleyen ikinci fıkrasının gerekçesinde ise; "Birinci fıkrada tanımlanan fiillerin açık bir rızaya gerek duyulmaksızın girilmesi mutat olan yerler dışında kalan işyeri ve eklentileri hakkında işlenmesi ayrı bir suç olarak tanımlanmıştır. Bu fıkranın uygulanmasında, birinci fıkrada sözkonusu olan koşullar aranacaktır. Niteliği itibarıyla açık bir rızaya gerek duyulmaksızın girilmesi alışılmış, mutat olan yerler dışında kalan yerlere rıza olmaksızın girilmesi bu suçu oluşturacaktır. Avukatlık bürosu ve özel muayenehane bu gibi izinle girilmesi gereken yerlere örnek olarak gösterilebilir. Keza herkesin herhangi bir koşulu yerine getirmeksizin girebileceği yerlere, söz gelimi süpermarketlere, dükkânlara, mağazalara, halka açık olmadıkları zamanlarda, mesela mesai saatleri dışında rıza hilafına girilmesi halinde de bu suç oluşacaktır. Zira hak sahipleri bu gibi yerlere isteyenin girmesi hususunda daha başlangıçta rızalarını örtülü olarak açıklamış sayılırlar" biçimindeki açıklamalara yer verilmiştir.
İnceleme konusu somut olayda;
Suça sürüklenen çocuğun müştekiye ait işyerinin eklentisi niteliğinde olmayan sadece depo olarak kullandığı yere girdiği anlaşılmaktadır.
Suça sürüklenen çocuk hakkında 19/02/2010 tarihinde işlediği hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal etme ile 14/02/2010 tarihinde işlediği hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kamu davası açılıp, her iki suçtan mahkumiyet kararları verildiği, suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından kararın temyiz edildiği, Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 02/07/2018 tarihli ve 2016/12073 esas, 2018/9755 karar sayılı ilamı ile 19/02/2010 tarihinde işlemiş olduğu işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen hükme yönelik temyiz talebinin, adli para cezasının miktarı itibariyle kararın kesin olması nedeniyle reddine, 14/02/2010 tarihli hırsızlık suçundan verilen hükmün onanmasına, 19/02/2010 tarihli hırsızlık suçundan kurulan hükmün zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine ve son olarak 14/02/2010 tarihinde işlemiş olduğu işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçunun ise suçun yasal unsurlarının oluşmaması sebebiyle bozulmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
Suça sürüklenen çocuğun girdiği, müştekinin işyerinin karşısında bulunan malzemelerini koyduğu depoya girdiği, girdiği deponun işyerinden bağımsız olması nedeniyle, unsurları itibariyle oluşmayan işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan beraat kararı verilmesi gerekirken, hükümlülük kararı verilmesi hukuka aykırıdır.
Sonuç ve Karar:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- İşyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan suça sürüklenen çocuk ... hakkında Edirne Çocuk Mahkemesinin 20/05/2014 tarihli ve 2013/724 esas, 2014/311 sayılı kararının, CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- Bozma nedenine göre anılan Kanun maddesinin 4-d fıkrası gereğince karar verilmesi mümkün görüldüğünden; suça sürüklenen çocuk ..."un unsurları itibariyle oluşmayan işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan BERAATİNE, dosyanın Yüksek Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 13/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.