Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/5672 Esas 2019/5482 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5672
Karar No: 2019/5482
Karar Tarihi: 15.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/5672 Esas 2019/5482 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet hükmüne karşı yaptığı İstinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Temyiz istemi niteliği itibariyle iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin olduğu için reddedilirken, hırsızlık suçu yönünden yapılan incelemede, sanığın temyiz isteminin lehe hükümlerin uygulanmasına yönelik olduğu belirlenmiştir. Dosya içeriğinde sanığa ilk celse katılanın zararını gidermek için verilen sürede, sanığın katılanın zararını gidermediği ve bu nedenle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmamasının yerinde olduğu anlaşılmıştır. Hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyet hükmünde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: CMK 288, CMK 294, CMK 301, TCK 5237 madde 50, TCK 5237 madde 51 ve CMK 5271 madde 231.

17. Ceza Dairesi 2019/5672 E. , 2019/5482 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Ankara 28. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/546 Esas, 2018/531 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen mahkumiyet hükmüne karşı, sanığın CMK"nun 272 ve müteakip maddeleri uyarınca İstinaf kanun yoluna başvurması üzerine; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verilen 02.11.2018 gün, 2018/3209 Esas, 2018/2047 Karar sayılı "Esastan Red" kararına karşı, sanık tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü:
Sanığın, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik temyiz istemine ilişkin olarak niteliği itibariyle reddine karar verildiği ve sanığa tebliğ edildiği anlaşılmakla, hırsızlık suçuna ilişkin yapılan incelemede:
5271 sayılı CMK"nun 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" ve aynı Kanunun 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin zararı gidermek için süre verilmediğine ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre, sanığa ilk celse katılanın zararını gidermek için süre verildiği, verilen süre içerisinde sanığın katılanın zararını gidermediği, bu nedenle hırsızlık suçu yönünden etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmamasının yerinde olduğu, verilen ceza miktarına göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 50, 51 ve 5271 sayılı CMK"nun 231. maddelerinin uygulanma koşullarının da oluşmadığı, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde
herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, istinaf isteminin esastan reddine dair karar hukuka uygun bulunduğundan, sanık ...’in yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle, CMK"nun 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, 15.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.