MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
AVUKAT ...
AVUKAT ...

DAVA : Davacı, izin ücreti, fazla mesai ücreti, ücret, bakiye ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalıya ait işyerinde 15.06.2009-30.12.2009 tarihleri arasında çalıştığını, davalı ile arasındaki iş sözleşmesinin belirli süreli olduğunu ve iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız feshedildiğini ileri sürerek bakiye süre ücret alacağı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı işveren vekili, proje müdürü olarak görev yapan davacının emri altında çalışan diğer personele hakaret ve küfür içerikli sözler sarf ederek bu işçilerin işi bırakmasına sebebiyet verdiğini ve işyerinde işlerin durmasına yol açtığını ileri sürerek, iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini savunmuştur
Mahkemece, belirli süreli hizmet sözleşmesi ile çalışma olgusu kabul edilerek, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle bakiye süre ücreti hüküm altına alınmıştır.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki belirli süreli iş sözleşmesinin süresinden önce feshine dayalı olarak işverence ödenmesi gereken kalan süreye ait ücretler konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Borçlar Kanunu"nun 325. maddesinde, “İş sahibi işi kabulde temerrüt ederse, işçi taahhüt ettiği işi yapmaya mecbur olmaksızın mukaveledeki ücreti isteyebilir” şeklinde kurala yer verilerek işçinin kalan süre ücretini talep hakkı olduğu belirtilmiştir.
Bakiye süre ücretinin istenebilmesi için, taraflar arasındaki iş sözleşmesinin belirli süreli olması ve haklı bir sebep bulunmaksızın işverence feshedilmiş olması gerekir.
Belirli süreli iş sözleşmesinden söz edilebilmesi için sözleşmenin açık veya örtülü olarak süreye bağlanması ve yapılması için objektif sebeplerin varlığı gerekir.
Borçlar Kanunun 338. maddesinde, “Hizmet sözleşmesi, muayyen bir müddet için yapılmış yahut böyle bir müddet işin maksut olan gayesinden anlaşılmakta bulunmuş ise, hilafı mukavele edilmiş olmadıkça feshi ihbara hacet olmaksızın bu müddetin müruriyle, akit nihayet bulur” kuralı mevcuttur. Anılan hükme göre tarafların belirli süreli iş sözleşmesi yapma konusunda iradelerinin birleşmesi yeterli görüldüğü halde, 1475 sayılı kanun uygulamasında da Yargıtay kararları ile belirli süreli iş sözleşmelerine sınırlama getirilmiş ve sürekli yenilenen sözleşmeler bakımından ikiden fazla yenilenme halinde sözleşmenin belirsiz süreli hale dönüşeceği kabul edilmiştir.
İş güvencesi hükümlerinin yürürlüğe girmesiyle belirli - belirsiz süreli iş sözleşmesi ayrımının önemi artmış durumdadır. 4857 sayılı İş Kanunu"nun 11. maddesinde, “İş ilişkisinin bir süreye bağlı olarak yapılmadığı halde sözleşme belirsiz süreli sayılır. Belirli süreli işlerde veya belli bir işin tamamlanması veya belirli bir olgunun ortaya çıkması gibi objektif koşullara bağlı olarak işveren ile işçi arasında yazılı şekilde yapılan iş sözleşmesi belirli süreli iş sözleşmesidir.
Somut olayda, taraflar arasında imzalanan 15.06.2009 tarihli iş sözleşmesinde, Afganistan"da tamamen ABD kurum ve kuruluşları nezaretinde işlem gören ve bu kurum ile kuruluşlara sözleşmeli olarak hizmet verilen davalıya ait iş yerlerinde davacının işverenin nam ve hesabına çalışmayı, işveren tarafından aynı şartlarda sözleşme ile alınan her işte görev yapmayı kabul ettiği görülmektedir: Gerek işin, gerek iş yerinin niteliği sebebi ile belirli bir işin tamamlanması, belirli bir olgunun ortaya çıkması gibi objektif koşulların bulunmadığı ve taraflar arasındaki iş sözleşmesinin belirsiz süreli olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda bakiye süre ücret alacağı isteminin reddi yerine, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.