Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/13192 Esas 2019/11780 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı nedene dayanmaksızın bildirimsiz olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile ödenmediğini iddia ettiği yıllık izin ücreti alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının iş sözleşmesinin işverence haklı nedenle feshedildiğini ve davacıya yıllık izin ücretinin ödendiğini beyanla, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamaya ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-İş sözleşmesinin, kıdem ve ihbar tazminatlarının ödenmesini gerektirir şekilde feshedilip feshedilmediği hususunda taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
Somut olayda; davacı işçinin, yaşlılık aylığının tahsis edildiği 05.03.2009 tarihinden sonra davalı işverenlikteki çalışmasına, iş sözleşmesinin feshedildiği 24.02.2011 tarihine kadar aralıksız olarak devam ettiği anlaşılmaktadır. Davacı, iş sözleşmesinin haklı nedene dayanmaksızın işverence feshedildiğini ileri sürerken; davalı fesih sebebinin 4857 sayılı Kanunun 25/II. maddesi gereğince haklı nedene dayandığını savunmaktadır. Mahkemece, davacı işçinin emeklilik sonrası çalıştığı dönem için amirlerine karşı tehdit edici mahiyette davrandığı, amirlerinin emirlerine uymadığı ve hakkında Sulh Ceza Mahkemesinde dava açıldığı anlaşıldığından taraflar arasında güveni sarsacak şekilde edimli eyleminin bulunduğu gerekçesiyle 24.02.2011 tarihli fesih ile sonlandırılan çalışma dönemi yönünden davacının kıdem ve ihbar tazminatlarına hak kazanmadığı kabul edilmiş, bilirkişi raporundaki 01.01.1985- 05.03.2009 tarihleri arasındaki davacının emekliliği ile sonlanan çalışma dönemi açısından yapılan hesaplama tercih edilerek sadece bu dönem yönünden davacıya ödenmediği anlaşılan kıdem tazminatı alacağı hüküm altına alınmış, ihbar tazminatı istemi ise reddedilmiştir. Ancak söz konusu değerlendirme, dosya içeriğine uygun düşmemektedir. Zira dosya içeriğinden; ceza dosyasına da yansıyan feshe konu eylemin haklı neden boyutunda olmayıp davalı feshi açısından geçerli neden teşkil ettiği anlaşılmaktadır. Bu itibarla, bakiye çalışma dönemi yönünden de kıdem tazminatının hüküm altına alınması; diğer taraftan, davacının çalışma dönemleri toplamı açısından belirlenecek ihbar öneli nazara alınarak ihbar tazminatı isteminin kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.