MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, ulusal bayram ve genel tatil, sosyal yardım, hafta tatili, fazla çalışma ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalıya ait iş yerinde 10.06.2004 tarihinde çalışmaya başladığını, iş yerinde fazla mesai yapmasına, hafta tatilleri ile ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışmaya devam etmesine rağmen bu çalışma karşılığı ücret alacakları ile toplu iş sözleşmesinde öngörülen bayram ikramiye alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının hak kazandığı işçilik alacaklarının eksiksiz ödendiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışma iddiasını ispatlayamadığı gerekçesi davacı kanısı fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil günleri çalışma karşılığı ücret alacakları isteminin reddine, hafta tatili ücret alacakları ile ikramiye alacağı talepleri yönünden ise davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı, ulusal bayram ve genel tatillerde çalışma karşılığı ücretlere hak kazanıp kazanmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını, ulusal bayram genel tatillerde çalıştığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil günleri çalışma iddiasının ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle iş yerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil günleri çalışma iddiasının yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda, taraf tanıklarının beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil günleri çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, 1997-2010 yılları arasında onüç yılı aşkın süre ile davalı işyerinde çalışmış olan davacı tanığı, her yıl Mayıs-Eylül ayları arasındaki dönemde işçilerin haftada yedi gün çalıştıklarını, günlük çalışma sürelerinin 15-16 saat olduğunu ve bu döneme denk gelen ulusal bayram genel tatil günlerinde de çalışmanın devam ettiğini beyan etmiştir. Diğer davacı tanıkları da belirtilen dönemdeki ulusal bayram genel tatil günlerindeki çalışmanın varlığını doğrulayarak, bu dönemde günlük çalışmanın çok yoğun olduğu yönünde beyanda bulunmuşlardır. Davalı tanıklarının beyanları ile de sulama dönemlerinde işyerinde fazla çalışma yapıldığı anlaşılmaktadır
Bu durumda davacının tanık beyanı ile doğrulanan ulusal bayram genel tatil günleri çalışma karşılığı ücret alacağı talebinin reddine karar verilmesi hatalıdır. Fazla çalışma ücret alacağı yönünden ise davacı ve davalı tanıklarının günlük çalışma saatlerine ilişkin ayırıntılı beyanları tespit edilmeli ve tüm dosya kapsamı bir arada değerlendirilerek hüküm kurulmalıdır. Eksik incelemeye dayalı hüküm kurulması isabetsizdir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.02.2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.