MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ücret alacağı, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti ve hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, işçi ücretlerinin zamanında ödenmemesi sebebi ile iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini belirterek, kıdem tazminatı ile fazla mesai, genel tatil, hafta tatili ücreti ve haziran ayı ücretinin hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, iş sözleşmesini davacının sebepsiz olarak feshettiğini, son ay ücretini ödemeye hazır olduklarını belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm, davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Dosya içeriğine göre davacının Haziran ayı ücretinin zamanında ödenmediği sabit olup bu durum 4857 sayılı İş Kanunu"nun 24/2-e. maddesine göre işçi için haklı fesih sebebi oluşturmaktadır. Davacı işçinin fesih ihbarnamesinde Haziran ayı ücretinin ödememesi fesih sebebi olarak gösterildiğinden iş sözleşmesinin davacı tarafından haklı sebeple feshedildiğine ilişkin mahkeme kabulü yerindedir. Ancak, davacının gerçek ücret miktarı, fazla mesai yapıp yapmadığı, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışıp çalışmadığı, fazla çalışmalarından kaynaklanan alacağı olup, olmadığı konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı aylık net ücretinin 2.000,00 TL olduğunu iddia etmiş, buna karşılık davalı işveren, asgari ücretle çalıştığını belirterek iddia edilen ücrete itiraz etmiştir. Mahkemece davacıya, işveren tarafından banka kredisi alımında kullanmak üzere verilen belgede belirtilen aylık ücret miktarına ve davacı şahitlerinin beyanlarına göre, iddia edilen ücretin doğrulandığı kabul edilmek sureti ile sonuca gidilmişse de ücret miktarının tespitine yönelik araştırma ve inceleme yeterli bulunmamıştır. Dosyada bulunan, taraflar arasında imzalanan
ve Milli Eğitim Müdürlüğünün onayına sunulan iş sözleşmesinde aylık ücret miktarı brüt 750,00 TL olarak belirtildiği, ücret bordrolarının asgari ücret üzerinden düzenlendiği görülmüştür. Davalı şahitleri sözkonusu ücretin doğru olduğu yönünde beyanda bulunmuşlardır. Milli Eğitim Müdürlüğünün cevabı, davacının iddia ettiği miktardan düşük olup bu bilgi ancak özel okul öğretmenleri bakımından geçerlidir, dershane öğretmenleri bakımından emsal alınması mümkün değildir. Davacının iddia ettiği ücret miktarının ispatı bakımından işyerinden ayrılmış olan şahit beyanları ile davacıya kendi işinde kullanmak üzere verilmiş olan muvazaalı belgeden başka inandırıcı delil bulunmamaktadır. Bu durumda yazılı belgelere üstünlük tanınmalı ve davacının ücretinin sözleşmede yazan ücret olduğu kabul edilerek sonuca gidilmelidir. Yazılı gerekçelerle iddia edilen ücretin hesaplamalarda esas alınması hatalıdır.
3-Davacının, davalı şirket tarafından işletilen özel dersanede öğretmen olarak çalıştığı tartışmasızdır. Dosyada mevcut sözleşmede ücretin aylık olarak kararlaştırıldığı ve haftalık yirmi saat derse girilmesinin düzenlendiği görülmektedir. Özel eğitim kurumlarında fazla çalışma yönünden ders saati ücreti esas olup fazla çalışma yapılıp yapılmadığının da buna göre belirlenmesi gerekir. Davacının ücreti karşılığı olan ders sayısından fazla derse girdiği ve ücretinin ödenmediğine yönelik bir iddiası bulunmamaktadır. Bu sebeple fazla mesai ücreti talebinin reddedilmiş olması isabetlidir. Ancak davacının ulusal bayram ve genel tatil günlerinde ders dışında ne şekilde çalıştığı açıklığa kavuşturulmadan anılan alacağın kabul edilmesi ve davacının hafta içi bir gün haftalık izin kullandığı anlaşıldığından hafta tatili ücretinin hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.