13. Hukuk Dairesi 2016/12366 E. , 2018/11633 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi
Taraflar arasındaki ayıplı mal davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R
Davacılar vekili dava dilekçesi ile, davalının müteahhit olduğunu, davacı asillerin davalı tarafından yapımı gerçekleştirilen apartmandan daireler satın aldıklarını, davalının bu apartmanda bulunan asansörü vadedilene aykırı olarak ayıplı inşa ettiğini, kurulu asansör sisteminin olması gereken şartları taşımadığı için ilgili birimce kırmızı etiket ile etiketlenmiş olduğunu ileri sürerek davaya konu asansörün ayıpsız misli ile değişimine ya da ayıp oranında satış bedelinden indirim yapılmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı, dava konusu edilen asansörün tam, sağlam ve eksiksiz olarak teslim edildiğini, uygunluk belgesine de haiz olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile; her davacı için ayrı ayrı 61,47 TL olmak üzere toplam 245,088 TL nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, karar verilmiş; hüküm, davanın taraflarınca temyiz edilmiştir.
1-Davacıların temyizi bakımından; Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle somut olayın özelliği ile hüküm fıkrası birinci bendinde yazılı “245,088” rakamında fazladan yazılı olan “0” rakamının HMK 304 ‘‘Hükümdeki yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hatalar, mahkemece resen veya tarafların birinin talebi üzerine düzeltilebilir.’’ maddesi gereğince maddi hata olup, mahallinde her zaman düzeltilmesinin mümkün bulunmasına göre yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA,
2-Davalının temyizi bakımından; 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL"yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1.bentte açıklanan nedenlerle davacıların temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, 2.bent gereğince davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, aşağıda dökümü yazılı 6,70 TL. kalan harcın davacılardan alınmasına, peşin alınan 29,20 TL harcın davalıya iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.
