Sahte fatura düzenleme ve kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9889 Esas 2019/2226 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9889
Karar No: 2019/2226
Karar Tarihi: 05.03.2019

Sahte fatura düzenleme ve kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9889 Esas 2019/2226 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığa 2004 ve 2005 yıllarında sahte fatura düzenleme ve kullanma suçu yöneltildiği, suçların yasalara göre cezalandırılacağı belirtildi. Ancak 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4 maddeleri ile 765 sayılı TCK'nin 102/4 ve 104/2. maddelerinde ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi kapsamında suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar geçen sürede zamanaşımı gerçekleştiği tespit edildi. Bu nedenle, sanık hakkındaki dava düşürüldü. Kanun maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmalıdır. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e maddesi, zamanaşımı sürelerini düzenlemekte; 67/4 maddesi ise zamanaşımı süresinin yenilenmesine dair hükümler yer almaktadır. 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/4 ve 104/2. maddeleri, sahte fatura düzenlemek ve kullanmanın cezasını belirlemektedir. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi ise davada zamanaşımını düzenlemektedir.

11. Ceza Dairesi 2017/9889 E. , 2019/2226 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme ve kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK’nin 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “2004 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nin 102/4 ve 104/2. maddelerinde ve sanığa yüklenen "2005 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma" suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekili ve sanık müdafiinin temyiz talebi bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nin 102/4, 104/2, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 05.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.