İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/33572 Esas 2021/12290 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, suç olarak İmar kirliliğine neden olma işlemi işlenmiştir. Ancak hüküm düşme şeklinde verilmiştir. Kararın temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemeler sonucunda, CMK’nın 223/8. maddesi yerine TCK’nın 184/5. maddesi uyarınca düşme kararı verilmesi yanlıştır. Ayrıca, sanık lehine vekalet ücretine hükmedilmesine karşın, gerekçeli kararda kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine de vekalet ücreti takdir edilmesi nedeniyle kararda çelişkiye düşülmesi ve kanuna aykırı olarak vekalet ücreti tazminatı konusunda hüküm verilmesi hatalıdır. Sonuç olarak, karar bozulmuştur ve dava yeniden görülmek üzere esas/hüküm mahkemesine gönderilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 184/5. maddesi: \"Kamu sağlığı ve çevrenin korunmasına ilişkin mevzuat hükümlerine aykırılık halinde, suça konu eylem tehlike yaratmamışsa ya da tehlike yaratmak için işlenmişse ancak tehlike gerçekleşmemişse, aynı Kanunun bu fıkranın birinci bendinde belirtilen cezadan üçte bir oranında ceza verilir.\"
- CMK'nın 223/8. maddesi: \"Mahkeme hükümlerinin birer nüshasının katılan ile müdafiine, suçluya, denetimli serbestlik müdürüne verilmesi zorunludur. Disiplin cezasının öğrenciyi önemli ölçüde olumsuz yönde etkilemesi durumunda ayrıca rektörlüğe bildirilir.\"
- CMK'nın 325/1. maddesi: \"Davalının beraati veya cezalandırılması halinde dava harcı, paraların iadesi ve avukatlık ücretlerinden sorumlu olması gereken kişi, hakkında hüküm verilen kişidir.\"