Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Alkol veya uyuşturucu maddenin etkisi altındayken araç kullanma ve taksirle yaralama suçlarından sanık ..."nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 179/3, 89/4, 62/1, 50 ve 52. maddeleri gereğince 1.500,00 Türk lirası ve 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Konya 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/04/2018 tarihli ve 2017/410 esas, 2018/378 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
1- Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 01/03/2016 tarihli ve 2015/4097 esas, 2016/3289 karar sayılı ilâmında “…..Türk Ceza Kanunu"nun "Trafik güvenliğini tehlikeye sokma" başlıklı 179/3. maddesinde alkol veya uyuşturucu madde etkisiyle emniyetli bir şekilde araç sevk ve idare edemeyecek olan kişinin araç kullanma hâlinin suç olarak düzenlendiği, maddede belirtilen suçun tehlike suçu olduğu, somut olayda ise bir kişinin yaralanmış olması sebebiyle zarar suçunun oluştuğu, Dairemizin yerleşik uygulamasına göre; tehlikeli eylemin zarara yol açması halinde Kanunda öngörülen cezaların ağırlığının değil, zarar suçu- tehlike suçu ölçütünün esas alınması suretiyle, taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasının mümkün olduğu ahvalde, taksirle yaralama suçundan cezalandırılması, ancak kovuşturma şartı olan şikâyetin gerçekleşmemesi ya da şikâyetten vazgeçme nedeni ile taksirle yaralama suçundan cezalandırmanın mümkün olmadığı ahvalde ise, sanığın Türk Ceza Kanunu’nun 179. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan cezalandırılmasının gerektiği…” şeklinde belirtildiği üzere, somut olayda, alkol veya uyuşturucu maddenin etkisi altındayken araç kullanma ve taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçlarından sanık hakkında açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, sanığın taksirle yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 89/4, 62, 50 ve 52. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına da karar verildiğinin anlaşılması karşısında, aynı eylem nedeniyle ayrıca trafik güvenliğini tehlikeye sokmak suçundan mahkûmiyet kararı verilemeyeceğinin gözetilmemesinde,
2- Sanığın sabit kabul edilen 5237 sayılı Kanun’un 89/4. maddesinde düzenlenmiş olan taksirle yaralama eyleminin, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinin 02/12/2016 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile değişiklik öncesi haliyle de, anılan maddenin 253/1-a maddesi gereğince uzlaşmaya tâbi olması karşısında, sanık ve katılanlara soruşturma aşamasında usulüne uygun uzlaşma teklifinin yapılmadan kamu davasının açıldığı anlaşılmakla, dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilip, uzlaştırma işlemleri yapıldıktan sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 21/02/2020 gün ve 94660652-105-42-20543-2019-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26.02.2020 tarih ve 2020/26840 sayılı ihbarnamesiyle mevcut evrak tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın olay günü saat 19:40 sıralarında sevk ve idaresindeki araçla meskun mahaldeki dört yönlü kontrolsüz kavşakta seyri sırasında kavşağa sağındaki kaldırım üzerinden giriş yapan motosiklete çarpması sonucu iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği, kolluk tarafından aynı gün yapıldığı anlaşılan fakat evraklara göre kazadan bir gün önce tarihli saat 23:35 teki alkolmetre ölçümünde 1,11 promil alkollü çıktığı ancak yine aynı saat 20:41 de hastanedeki alkolmetre ile yapılan ölçümde ise alkolsüz olduğunun tespit edildiği, her iki ölçüm arasında farklılar bulunduğu ve çelişkinin de giderilemediği anlaşıldığından sanık lehine olan ölçüm sonucu esas alınarak sanığın alkolsüz olduğunun kabulü gerektiğinin anlaşıldığı,
Dairemizin yerleşik uygulamasına göre; tehlikeli eylemin zarara yol açması halinde Kanunda öngörülen cezaların ağırlığının değil, zarar suçu- tehlike suçu ölçütünün esas alınması suretiyle, taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasının mümkün olduğu ahvalde, taksirle yaralama suçundan cezalandırılması, ancak kovuşturma şartı olan şikâyetin gerçekleşmemesi ya da şikâyetten vazgeçme nedeni ile taksirle yaralama suçundan cezalandırmanın mümkün olmadığı ahvalde ise, sanığın Türk Ceza Kanunu’nun 179. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan cezalandırılmasının gerekmekte ise de somut olayda sanığın alkollü olduğuna dair yeterli delil bulunmadığından atılı trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun unsurları itibariyle oluşmaması sebebiyle öncelikle dosyanın Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğüne gönderilerek, sanığın bu suç yönünden mahkumiyetine karar verilmesi hakkında Kanun Yararına Bozma yoluna gidilip gidilmeyeceği hususunda görüş bildirilmesinin istenmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 16/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.