Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/6320 Esas 2015/11662 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : KYB - 2015/127131

Görevi kötüye kullanma suçundan sanık B.. A.."ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 257/2 ve 62/1. maddeleri gereğince 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair, Ankara 38. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/09/2014 tarihli ve 2014/481 Esas, 2014/314 sayılı Kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin, Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 03/10/2014 tarihli ve 2014/1037 Değişik İş sayılı Kararının;
Dosya kapsamına göre, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/01/2013 tarihli ve 2012/10-534 esas, 2013/15 sayılı kararı uyarınca, itiraz merciinin yapacağı incelemeyi sadece 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231. maddesinin 6. fıkrasında yer alan suça ve sanığa ilişkin objektif (nesnel) uygulama koşullarının var olup olmadığı ile sınırlı olarak değil, hem maddi olay hem de hukuki yönden yapması gerektiği yönündeki açıklama nazara alınarak yapılan incelemede, sanık vekilince itiraz dilekçesinde dile getirilen ve özellikle görevi kötüye kullanma suçunun unsurlarının oluşmadığından müvekkilinin beraatine karar verilmesine yönelik itiraz sebepleri doğrultusunda değerlendirme yapılmaksızın, merciince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararının usul ve yasaya aykırı olmadığı gerekçesiyle itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli, 27/03/2015 gün ve 94660652-105-06-1825-2015-6980/21989 sayılı Kanun yararına bozmaya atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı ile birlikte tevdii kılınmakla gereği düşünüldü:
Kanun yararına bozma istemine konu kararda, CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanma koşulları yanında itiraz incelemesine konu kararın esasına ilişkin değerlendirmenin de yapılmış olması ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/03/2010 tarih ve 2010/2-29 E. 2010/56 K. sayılı ilamında da kabul edildiği üzere; delillerin takdirinde hataya düşüldüğünden bahisle kanun yararına bozma yoluna başvurulmasının, bu olağanüstü kanun yolunun amaç ve kapsamıyla bağdaşmaması karşısında, Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 03/10/2014 tarihli ve 2014/1037 Değişik İş sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.