Esas No: 2022/1067
Karar No: 2022/1651
Karar Tarihi: 10.11.2022
BAM Hukuk Mahkemeleri İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi 2022/1067 Esas 2022/1651 Karar Sayılı İlamı
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
13. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2022/1067
KARAR NO: 2022/1651
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I
İNCELENEN KARARI VEREN
MAHKEME: BAKIRKÖY 5. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 22/11/2021
DOSYA NUMARASI: 2021/779 Esas - 2021/886 Karar
DAVA: Zayi Belgesi Verilmesi
KARAR TARİHİ: 10/11/2022
İlk Derece Mahkemesinde yapılan inceleme sonucunda verilen karara karşı istinaf kanun yoluna başvurulmuş olmakla dava dosyası incelendi:
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMASININ ÖZETİ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili şirketin eski adresinden taşınma sırasında şirkete ait olan alış faturaları, satış faturaları, irsaliye, tahsilat ve tediye makbuzları, gümrük evrakları, mizan, bilanço evrakları, beyannamelerin müvekkili şirketin özen ve yükümlülüğüne rağmen kaybolduğunu, kayıp olan evrakların tespiti için yaptığı araştırmalar sonucunda şirkete ait olan; 2019-2020-2021 tarihlere ait olan alış faturaları, satış faturaları, irsaliye, tahsilat ve tediye makbuzları, gümrük evrakları, mizan, bilanço evrakları, beyannameler olduğunu bir hafta önce tespit tespit ettiklerini ve bu tespitinden sonra evrakların kayıp olduğuna dair 09/09/2021 tarihinde şikayetçi olunduğunu belirterek, 2019-2020-2021 yıllarına ait olan alış faturaları, satış faturaları, irsaliye, tahsilat ve tediye makbuzları, gümrük evrakları, mizan, bilanço evrakları, beyannameler ve sair belgelerin zayi olduğuna dair zayi belgesi verilmesini talep ve dava etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİNİN KARARININ ÖZETİ: İlk Derece Mahkemesi 22/11/2021 tarih ve 2021/779 Esas - 2021/886 Karar sayılı kararı ile; " Davacı tarafından dosyaya sunulan 09/09/2021 tarihli şikayetçi ifade tutanağında zayi belgesi verilmesini talep ettiği evrakları 2 ay önce taşınma sürecinde kayıp ettiğini ve bu durumu aynı gün tespit ettiğini beyan ettiği, bu durumda beyan ettiğinin aksine 09/09/2021 tarihinden yaklaşık 2 ay önce belgelerin kaybolduğunu öğrendiği anlaşılmaktadır. Davacı tarafından dosyaya sunulan delillerin değerlendirilmesinde; zayi olduğu iddia edilen belgelerin zayi olduğu hususunun davacı tarafından 09/09/2021 tarihinden yaklaşık 2 ay önce öğrenildiği, TTK'nın 82/7. maddesi gereğince zayi belgesi istemine yönelik davanın 15 günlük hak düşürücü süreye tabi olduğu, davacı tarafından 15 günlük yasal süre içinde dava açmadığı anlaşıldığından istemin reddine(Yargıtay 11.HD 2018/4963 esas 2019/5891 karar, 2021/1564-21124 EK sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere) karar vermek gerektiği kanaat ve sonucuna varılarak aşağıdaki hüküm kurulmuştur. " gerekçeleri ile; " 1- Açılan davanın hak düşürücü süre nedeniyle REDDİNE, ... " karar verilmiş ve verilen karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ: Davacı ... vekili istinaf dilekçesinde özetle; Müvekkili şirketin adres değişikliğinden dolayı yapılan taşıma sonrasında kayıp olan evrakların tespiti için yaptığı araştırmalar sonucunda şirkete ait olan; 2019-2020-2021 tarihlere ait olan alış faturaları, satış faturaları, irsaliye, tahsilat ve tediye makbuzları, gümrük evrakları, mizan, bilanço evrakları, beyannamelerin kayıp olduğunu tespit ettiğini ve bu tespitinden sonra evrakların kayıp olduğuna dair 09/09/2021 tarihinde şikayetçi olduğunu, Müvekkilinin taşıma esnasında evrakların kaybolduğunu beyan ettiğini, ancak hangi evrakların kayıp olduğuna dair tespiti yaptıktan sonra aynı gün içerisinde 09.09.2021 tarihinde polis merkezine müracaatta bulunduğunu, bu kapsamda kaybolan evrakların dava konusu bu evraklar olup olmadığı hususu şikayet tarihi olan 09/09/2021 tarihinde anlaşıldığından müvekkili şirketin kayıp olan evraklar için yasal süresi içinde müracaatta bulunarak zayi belgesi verilmesi için dava açtığını, bu nedenle mahkemece hak düşürücü süre nedeniyle davanın reddine karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğunu belirterek, İlk Derece Mahkemesi kararının müvekkili yararına kaldırılarak, davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ: HMK'nın 355. maddesine göre istinaf incelemesi; istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırılık görüldüğü takdirde ise resen gözetilmek suretiyle yapılmıştır. Dava, TTK'nın 82/7 maddesi uyarınca zayi belgesi verilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın hak düşürücü süre içerisinde açılmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, karara karşı davacı tarafça istinaf başvurusunda bulunulmuştur.TTK'nın 82/7. maddesinde; "Bir tacirin saklamakla yükümlü olduğu defterler ve belgeler; yangın, su baskını veya yer sarsıntısı gibi bir afet veya hırsızlık sebebiyle ve kanuni saklama süresi içinde zıyaa uğrarsa tacir zıyaı öğrendiği tarihten itibaren onbeş gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yer yetkili mahkemesinden kendisine bir belge verilmesini isteyebilir." düzenlemesi bulunmaktadır. Davacı tarafından dosyaya sunulan 09/09/2021 tarihli şikayetçi ifade tutanağında, zayi belgesi verilmesini talep ettiği evrakları 2 ay önce taşınma sürecinde kayıp ettiğini ve bu durumu aynı gün tespit ettiğini beyan ettiği nazara alındığında, mahkemece de belirtildiği gibi, zayi belgesi verilmesi istenilen belgelerin zayi olduğunun şikayet tarihinden yaklaşık 2 ay önce öğrenildiği ve dava tarihi 10/09/2021 olmakla, davanın TTK 82/7 md uyarınca davanın 15 günlük hak düşürücü süre içerisinde açılmadığı, davacı vekilince ileri sürülen istinaf sebepleri yerinde olmadığı anlaşılmaktadır. Sonuç olarak, dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından, davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK 353/1-b1 maddesi gereğince esastan reddine dair aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 1-Davacının istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK' nın 353/1-b1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE, 2-Harçlar Kanunu gereğince istinaf eden tarafından yatırılan 220,70.TL istinaf kanun yoluna başvurma harcının hazineye gelir kaydına, 3-Karar tarihi itibariyle Harçlar Kanunu gereğince istinaf eden taraftan alınması gereken 80,70.TL istinaf karar harcının istinaf eden tarafından peşin olarak yatırıldığından yeniden alınmasına yer olmadığına, yatırılan harcın hazineye gelir kaydına, 4-İstinaf yargılama giderlerinin istinaf talep eden üzerinde bırakılmasına, 5-Artan gider avansı varsa talep halinde iadesine, 6-Kararın ilk derece mahkemesince tarafa tebliğe gönderilmesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda 10/11/2022 tarihinde HMK' nın 362/1-ç maddesi gereğince kesin olarak oy birliği ile karar verildi.