Esas No: 2022/1227
Karar No: 2022/3862
Karar Tarihi: 20.04.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1227 Esas 2022/3862 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2022/1227 E. ve 2022/3862 K. sayılı karar, karşılıklı boşanma davasında kadının ağır, erkeğin ise az kusurlu bulunarak boşanmalarına karar verilmesi ve manevi tazminat taleplerinin reddedilmesi yönündeki karara karşı kadın tarafından temyiz edilmiştir. Kararın incelenmesi sonucunda, kadına yüklenen kusurun yeterince kanıtlanamadığı ve tarafların eşit kusurlu olduğu belirtilerek, kararın bozulmasına karar verilmiştir. Ayrıca, erkek lehine verilen manevi tazminatın hukuki dayanağı olan Türk Medeni Kanunu'nun 174/2. maddesinin koşulları oluşmadığı için bu talebin reddedilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 174/2. maddesi: Manevi tazminatın verilebilmesi için, yaralanma, ölüm veya cinsel dokunulmazlığın ihlali gibi haksız fiil yoluna başvurulması gerekmektedir. Ayrıca, taraflardan birinin sadakatsizliği veya suç işlemesi gibi ağır bir kusuru da söz konusu olmalıdır. Eşit kusurluluk durumunda ise, manevi tazminat verilmez.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından, kusur belirlemesi, yoksulluk nafakası, reşit olan çocuk lehine iştirak nafakası, aleyhine hükmedilen manevî tazminat ve tazminat taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Taraflar arasında görülen karşılıklı boşanma davasının yapılan yargılaması sonucunda; ilk derece mahkemesince davacı-karşı davalı kadının ağır, davalı-karşı davacı erkeğin ise az kusurlu olduğu gerekçesiyle tarafların boşanmalarına ve ferilerine hükmedilmiş, hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından istinaf edilmiştir. Bölge adliye mahkemesince kadının istinaf itirazlarının esastan reddine karar verilmiş, hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından yukarıda gösterildiği şekilde temyiz edilmiştir
Her ne kadar ilk derece mahkemesince davacı kadına “Ev işlerini yapmama” kusuru yüklenmiş ise de, kadının bu kusuruna ilişkin tanık beyanları, yoruma dayalı, soyut ve genel nitelikte olup, bir kısım tanıkların anlatımları ise sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak ve duyuma dayalı izahlardan ibarettir. Gerçekleşen bu durum karşısında, mahkemece belirlenen diğer kusurlu davranışlara göre, boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bu husus gözetilmeden, davacı-karşı davalı kadının, davalı-karşı davacı erkeğe nazaran daha ağır kusurlu kabul edilmesi doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
3-Yukarıda 2. bentte açıklanan sebeple boşanmaya neden olan olaylarda taraflar eşit kusurludur. Eşit kusurlu eş yararına manevî tazminat verilemez. Davalı-karşı davacı erkek yararına Türk Medeni Kanunu'nun 174/2. maddesi koşulları oluşmamıştır. Gerçekleşen duruma göre, davalı-karşı davacı erkeğin manevî tazminat talebinin reddi gerekirken, yazılı şekilde erkek lehine manevî tazminata hükmedilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. ve 3. bentlerde açıklanan sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi.20.04.2022 (Çrş.)
