Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/3579 Esas 2022/4549 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 48. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 44. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen karar, süresi içinde duruşmalı olarak davalı vekili tarafından temyiz edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 369. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin dosya üzerinden yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 01.03.1998-16.12.2016 tarihleri arasında teknisyen olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haklı neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iki dönem halinde çalışması olup ilk dönem istifa ederek ayrıldığını, ikinci dönem çalışmasının ise kısa sürdüğünü ve deneme süresi içinde iş sözleşmesinin feshedildiğini, davacıya tüm hak ve alacaklarının ödendiğini, yıllık izinlerini de kullandığından alacağı olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalıya ait işyerinde iki dönem halinde çalıştığı, ilk dönemin emeklilik nedeniyle sona erdiği ikinci dönem ise iş sözleşmesinin işverence haklı neden olmadan fesh edildiği, buna göre tüm çalışma dönemi için kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı ayrıca fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacakları da bulunduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
İstinaf:
Karara karşı davalı tarafça istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, özetle, davalı tarafın diğer itirazları yerinde görülmeyerek, davacının davalı işyerindeki ilk dönem çalışmasının emeklilik nedeniyle sona erdiği ve bu dönem için ihbar tazminatı hakkı olmadığı, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarından ise 2002 yılı öncesi dönem bakımından yeterli ispatın bulunmadığı, gerekçeleriyle açıklanan hususlara göre yeniden alacaklar belirlenerek istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak davanın kısmen kabulüne dair hüküm kurulmuştur.
Temyiz:
Bölge Adliye Mahkemesi kararını davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, taraflar arasındaki sözleşmeye, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davalı tarafın aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Taraflar arasında, davacının yıllık ücretli izin alacağı olup olmadığı hususunda uyuşmazlık vardır.
Davacı vekili dava dilekçesinde davacının yıllık izinlerini kullanmadığını ileri sürerek alacak talep etmiş davalı taraf ise cevap dilekçesinde davacının yıllık izin ücreti dahil tüm alacaklarının ödendiğini savunmuştur.
Davacı, duruşmada alınan beyanında ise “ Ben 1998 yılında davalı iş yerinde çalışmaya başladım, 2010 yılından itibaren hiç yıllık izin kullanmadım, 2016 nın sonunda işten çıkarıldım” şeklinde açıklama yapmıştır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda kullanıma dair belge sunulmaması nedeniyle davacının 18 yıllık kıdemine göre alacak hesabı yapılmıştır.
Her ne kadar daha önce sunulmamış ise de davalı taraf temyiz dilekçesi ekinde bir kısım yıllık izin kullanmaya dair belge sunmuş olup ödeme itirazı mahiyetindeki makbuz ve benzeri miktar içeren belge sunumu yargılamanın her aşamasında ileri sürülebilir. İbraname veya yıllık izin belgesi gibi borcu sona erdirebilecek belgeler de temyiz aşamasında dahi ileri sürülebilir. Buna göre Mahkemece davalı tarafın temyiz aşamasında ibraz ettiği belgelerin değerlendirilmesi gerekmektedir.
Öte yandan davacı mahkeme önündeki beyanında “ 2010 yılından itibaren hiç yıllık izin kullanmadım” şeklinde açıklama yapmıştır. Bu beyandan 2010 yılı öncesine kadar yıllık izin kullanıldığı anlaşılmakta olup söz konusu açıklama göz ardı edilerek tüm hizmet süresi boyunca hiç yıllık izin kullanılmadığı kabulü hatalıdır.
Mahkemece, davacının söz konusu açıklaması ve temyiz aşamasında sunulan yıllık izin belgeleri birlikte değerlendirilerek davacı alacağı belirlenmelidir.
H) Sonuç:
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi