Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1226 Esas 2022/3861 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen maddi-manevi tazminatlar, reddedilen tazminat talepleri ve velayet yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Taraflar arasında görülen karşılıklı boşanma davasının yapılan yargılaması sonucunda; ilk derece mahkemesince davalı-karşı davacı erkeğin ağır, davacı-karşı davalı kadının ise az kusurlu olduğu gerekçesiyle tarafların boşanmalarına ve ferilerine hükmedilmiş, hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından istinaf edilmiştir. Bölge adliye mahkemesince erkeğin istinaf itirazlarının esastan reddine karar verilmiş, hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından yukarıda gösterildiği şekilde temyiz edilmiştir
Her ne kadar ilk derece mahkemesince davacı kadına “güven sarsıcı davranışta bulunma” kusuru yüklenmiş ise de; tanık anlatımları ve HTS kayıtları ile dosya içeriğine kazandırılan Eskişehir 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2017/1252 E. ve 2018/451 K. sayılı kararındaki dava dışı ’in, kadının sadakatsizliğine ilişkin beyanlarının birbiri ile örtüşmesi durumu dikkate alındığında kadının kusurunun sadakatsizlik boyutunda olduğu anlaşılmıştır. Gerçekleşen bu durum karşısında, mahkemece belirlenen diğer kusurlu davranışlara göre, boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bu husus gözetilmeden, davalı-karşı davacı erkeğin, davacı-karşı davalı kadına nazaran daha ağır kusurlu kabul edilmesi doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
3- Yukarıda 2. bentte açıklandığı üzere boşanmaya sebep olan olaylarda taraflar eşit kusurludur. Boşanmaya sebep olan olaylarda eşit kusurlu eş yararına maddî ve manevî tazminata karar verilemez. Davacı-karşı davalı kadın yararına Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2. madde koşulları oluşmamıştır. O halde; davacı-karşı davalı kadının maddî ve manevî tazminat taleplerinin reddine karar verilmesi gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı şekilde kadın lehine maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. ve 3. bentte açıklanan sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 20.04.2022 (Çar.)