Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/4162 Esas 2022/4018 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2020/4162
Karar No: 2022/4018
Karar Tarihi: 09.02.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/4162 Esas 2022/4018 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karar temyiz edilmiş ve temyiz isteği reddedilmiş. Yargılamanın detaylı incelenmesi sonucunda, olayın başlangıç aşamasının farklı anlatıldığı ancak ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belirlenemediği ve bu durumda haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasının değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiş. Bu nedenle, sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği vurgulanmış ve mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun olarak 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi detaylı bir şekilde açıklanmamıştır."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Silahla tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Tarafların, olayın başlangıç aşamasını farklı şekilde anlattıkları anlaşılmakla, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespitine çalışılması; bunun mümkün olmaması halinde Yargıtay Ceza Genel Kurulunun ... tarih ve ... sayılı kararında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
