Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5892 Esas 2019/1969 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5892
Karar No: 2019/1969
Karar Tarihi: 21.03.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5892 Esas 2019/1969 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 21.02.2018 tarihli kararı sonucunda suçlu bulduğu sanık, silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan TCK 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 53, 58/9-6, 63, 62 maddeleri uyarınca mahkum edildi. Sanık ve müdafii tarafından yapılan istinaf başvurusu ise esastan reddedildi. Ancak, örgüt mensubu olduğuna karar verilen sanık hakkında sadece TCK 58/9 maddesi uyarınca tekerrür hükümleri uygulanması gerektiği gözetilmediğinden mahkeme kararı bozuldu ve düzeltildikten sonra onandı. Kanun maddeleri açıklamaları:
- TCK 314/2: Silahlı terör örgütü üyeliği suçu
- 3713 sayılı Kanunun 5/1: Terörle Mücadele Kanunu'na göre verilecek cezaların belirlenmesine ilişkin madde
- TCK'nın 53: Yarı oranlı indirim hükmüne ilişkin madde
- TCK'nın 58/9-6: Terör suçundan mahkum olanların tekrar terör suçu işlemeleri halinde uygulanan ceza artırımı hükmü
- TCK'nın 63: Hüküm giyenlerin silah taşımasının yasaklanması
- TCK'nın 62: Terör örgütü propagandası suçu

16. Ceza Dairesi 2018/5892 E. , 2019/1969 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.02.2018 tarih ve 2017/602-2018/116 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1,TCK"nın 53, 58/9-6, 63, 62 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin İstinaf başvurusunun esastan reddi
Temyiz edenler : Sanık ve müdafii

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı,başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Suç tarihinin temadinin kesildiği yakalanma tarihi olan “24.07.2016” tarihi yerine gerekçeli karar başlığında “25.07.2016” olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Örgüt mensubu olduğuna karar verilen sanık hakkında sadece TCK 58/9 maddesi uyarınca tekerrür hükümleri uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA,ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK"nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün tekerrür uygulamasına dair kısmından “maddesi delaletiyle TCK"nin 58/6.” ibaresinin çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. Maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.