MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsılık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hükümlünün uzlaşma talebi üzerine mahkemece dosya temyiz aşamasında ve Yargıtay’da iken 12.12.2017 tarihli ek karar ile uzlaşma talebinin kabulü ile dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesine karar verildiği ve uzlaşmanın sağlanması nedeniyle 26.02.2018 tarihli ek karar ile müşteki ...’a yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükmün ortadan kaldırılmasına karar verildiği ancak verilen ek kararların yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Katılan ...’ın evinin önüne park etiği aracının çalınması şeklindeki eylemin, TCK"nın 142/1-b maddesindeki hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Yasa"nın 141/1. maddesiyle uygulama yapılarak eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış, sanık hakkında katılan ...’e karşı işlenen iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde TCK"nın 116/2, maddesine göre belirlenen 1 yıl hapis cezasından aynı Kanun"un 119/1-c maddesi uyarınca artırım yapılırken 2 yıl yerine, 12 ay hapis cezası belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.

Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 16.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.