Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6167 Esas 2020/1365 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK 157/1, 62, 52, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılanın babasına ait kuyumcu dükkanının komşusu olan tanık fotoğrafçı ...’u arayarak, kuyumcunun numarasını istediği, katılanın numarayı vermesinde sakınca olmadığını belirttiği, tanığın kendisini avukat olarak tanıtan sanığa numarayı verdiği, sanığın kuyumcu dükkanını arayarak katılan ile katılanın yanında çalışan tanık ... ile telefonda görüştüğü, yapılan görüşmede 20 adet ata lira olarak tabir edilen altın alacağını belirttiği, altınları sipariş verdiği, altınları büroya getirmesini istediği, tanığın altınları sanığa götürdüğü, binanın girişinde sanığın asansörden çıkarken tanıktan altınları istediği, tanığın altınları verdiği, sanığın büroda bulunan eşinin ödemeyi yapacağını söylediği, tanığın apartmanın üst katına çıktığı ancak büroda kimsenin bulunmadığı, bu şekilde sanığın kendisini avukat olarak tanıtarak dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda, dosya kapsamında toplanan delillere göre Dairemizin 30/11/2017 tarih ve 2017/23201 E. 2017/25585 K. sayılı bozma ilamı doğrultusunda yargılama yapıldığı, usûlüne uygun uzlaştırma işlemlerine rağmen taraflar arasında uzlaşmanın sağlanamadığına dair 23/01/2018 tarihli rapor ve dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğuna ilişkin mahkeme kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın yerinde görülmeyen uzlaşma talebi ve temyiz itirazının reddine, mahkûmiyete ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 04/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.