Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/4082 Esas 2022/4796 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 9. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 9. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının davalı iş yerinde kamyon şoförü olarak çalıştığını, emeklilik nedeniyle iş akdini feshettiğini emekli olduktan sonra da çalışmasını sürdürmeye devam ettiğini, kıdem tazminatının ödenmediğini, iş akdinin haksız nedenle feshedildiğini, ilk çalışma dönemine ilişkin kıdem tazminatının eksik ödendiği gibi ikinci dönem çalışmasına işveren tarafından son verilen davacıya ihbar tazminatının da ödenmediğini, yıllık izinin kullandırılmadığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ile son üç aylık ücret alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı yasal süresi içerisinde cevap dilekçesi sunmamıştır.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ile bilirkişi raporu doğrultusunda fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücret taleplerinin reddi ile davanın kısmen kabulüne dair hüküm kurulmuştur.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti :
Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin kıdem tazminatı ve yıllık izin ücretinin faiz başlangıçlarına yönelik istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b.2 maddesi gereğince İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak kurulan yeni hüküm ile dava konusu alacaklarının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar yasal süresi içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, taraflar arasındaki sözleşmeye, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davacı işçinin ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışıp çalışmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan şahitlerin anlatımlarına değer verilemez.
Yukarıda fazla çalışmanın ispatı konusunda anlatılan ilkeler, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde yapılan çalışmaların ispatı açısından da geçerlidir.
Somut olayda, davacı tüp dolum işinde şoför olarak çalışmakta olup dini bayramların birinci günü hariç dini bayramların kalan günlerinde ve ulusal bayram ve genel tatil günlerinin tamamında çalıştığını iddia ederek ulusal bayram ve genel tatil ücreti talebinde bulunmuştur. Mahkemece, davacının fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil çalışmasını ispatlamak üzere dinlettiği tanıkların işyerinde çalışmayan ve davacının çalışmasını bilebilecek durumda olmayan kişiler olduğundan davacı tarafından fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil çalışması olgusunun ispatlanamadığı gerekçesiyle taleplerin ayrı ayrı reddine karar verilmiştir. Davacı tanıklarından ... ipragaz bayisi olduğunu, davalı işyerinde çalışmadığını, davalı şirketin depodan çocukluğundan beri ipragaz dolu tüpü getirdiğini, dolu tüpü getirip boş olanı götürdüğünü, davacıyı çocukluğundan beri şoför olarak tanıdığını, dolum tesisinin dini bayramlarda bir gün tatil olup, milli bayramlarda çalışıldığını beyan ettiği, ...’ın ise davacı ile birlikte aynı işyerinde çalışmadığını, yedi yıl bir şirkette dokuz yılda bir şirkette 16 yıl çalıştığını, davacıyı da 16 yıldır tanıdığını, birlikte kendi şirketleri adına dolum için sıraya girdiklerini, dini bayramlarda iki gün izin kullanıldığını, diğer günlerde çalışıldığını beyan ettiği görülmüştür. Bu beyanlar karşısında davacı tanıklarının aynı iş yeri çalışanı olmadığından davacının günlük çalışma sistemi, işe giriş çıkış saatleri konusunda somut ve görgüye dayalı bilgileri bulunamayacağından açıklanan gerekçeyle fazla mesai ücret talebinin reddi isabetli olmuş ise de davalı iş yerinde ulusal bayram ve genel tatil günlerinde davacının çalışma yapıp yapmayacağı konusunda davacı tanıklarının bilgi sahibi olduğu ve bu nedenle beyanlarına değer verilerek dini bayramların ilk iki günü hariç diğer dini bayram günlerinde ve ulusal bayram ve genel tatillerin tamamında çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılması gerekirken hatalı gerekçeyle ulusal bayram ve genel tatil ücretinin reddi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.