İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, davalı işyerinde 18.07.2006 tarihinden iş sözleşmesinin sona erdirildiği 11.01.2012 tarihine kadar teknik destek uzmanı olarak görev yaptığını, en son aylık net ücretinin 1.900,00 TL olduğunu, Ağustos 2011 ayından itibaren 220,00 TL"lık yemek yardımının kesildiğini, iş akdinin ekonomik nedenlerle feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, fazla çalışma yapmadığını, genel tatil ve hafta tatillerinde çalışmadığını, Ağustos 2011 ayına kadar yemek kartına yükleme yapıldığını, ancak sonraki aylar için yemek yükleme talebinin bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla çalışma ücretinde takdiri indirim yapılmasının gerekip gerekmediği noktasında toplanmaktadır.
Fazla çalışmalarının uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışmasının tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut olayda, fazla çalışma ücreti takdiri delil niteliğindeki tanık beyanlarına göre hesaplandığından, yerel mahkemece fazla çalışma ücretine hükmedilirken makul oranda takdiri indirim uygulanmaması hatalıdır.
3-Mahkeme kararında hüküm altına alınan kıdem tazminatı dışındaki alacaklar için dava ve ıslah tarihinden itibaren faize hükmedildiğinin belirtilmesine rağmen dava ve ıslah ile istenen miktarların ayrı ayrı gösterilmemesinin infazda tereddütlere ve karışıklığa neden olacağının düşünülmemesi hatalı olup bozma nedenidir.
4-Davacı dava dilekçesinde 5.777,00 TL ihbar tazminatı ve 1.300,00 TL yıllık izin ücreti alacağı talebinde bulunmuş, ıslah dilekçesinde ihbar tazminatı talebini 5.364,80 TL"ye, yıllık izin ücreti talebini 1.238,58 TL"ye düşürmüştür. Talep edilen alacak miktarlarının azaltılması feragat anlamını taşıdığından düşürülen miktarlar yönünden davanın reddine, kısmen reddedilen miktar nedeniyle davalı yararına avukatlık ücretine hükmedilmesine, yargılama giderlerinde kabul-ret oranı gözetilerek taraflar arasında paylaştırılmasına karar verilmesi gerekirken bu durumun gözardı edilmesi de hatalı olmuştur.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 14.05.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.